Mam na myśli głównie jeden aspekt tej przyszłości - pomijając osobiste
maszyny latające itp.

Chodzi o czas (i związane z tym koszty) spędzane przez kierowców za
kierownicą, czyli automatyzację jazdy.

Co roku organizowany jest w USA konkurs, który samochód sterowany
komputerem przejedzie jak największy dystans bez wpadki po zwykłych drogach
(jak zakładam - na czas konkursu zamkniętych). Przekroczyli już dystans 200
km (może i dużo więcej - czytałem o tym dawno). Ale to przecież pomysł
dosyć ekstremalny, maksymalistyczny, żeby auto prowadziło się samo bez
innej infrastruktury.

Zastanawiam się, dlaczego nie słychać o zakrojoną na jakąś szerszą skalę
(np. pojedyncze miasta lub autostrady) testach rozwiązań podobnych do:

- na autostradzie:
a) kolumny samochodów, które prowadzi jeden kierowca. Wszystkie pojazdy za
nim śledzą jego auto za pomocą czujników i sygnałów radiowych wysyłanych
przez nie i jadą w kolumnie te 80 kmh. Wszyscy kierowcy w tej kolumnie,
poza pierwszym, mogliby przestać zajmować się jazdą - wystarczy, że kieruje
pierwszy kierowca. Każdy z samochodów w kolumnie omiata przestrzeń przed
sobą czujnikami, żeby gdyby na drogę wyskoczyła sarna, to automat zahamuje
i przywoła kierowcę, który jest w kabinie, ale nie musi patrzeć na drogę.
Kolumny mogłyby być powiedzmy maksymalnie po 5 pojazdów (liczba
przykładowa). Dzięki temu 4 kierowcy wypoczywają, nie muszą skupiać się na
drodze i gdy będą prowadzili inną kolumnę przez powiedzmy godzinę, będą w
dobrej formie. Oczywiście wiąże się to z pewnymi zagrożeniami, ale
zakładam, że będą one mniejsze niż zasypiający kierowcy w czasie jazdy.
b) kolumny tirów, w których dwóch kierowców jest tylko w pierwszym
pojeździe. Sprawdzałoby się to tylko chyba przy kilku tirach jednej firmy
jadących w to samo miejsce - ale takie sytuacje nie są rzadkie.

- w mieście:
aby nie zmuszać aut do rozpoznawania trasy jak we wspomnianym konkursie,
należałoby w drogę wbudować serię nadajników wzdłuż pasów (wbudowanych np.
w tzw. "kocie oczka") lub jakichś kabli, które każde auto by sobie
czujnikami namierzało. Należałoby do tego dodać czujniki tego, co dzieje
się wokół auta i teoretycznie mamy dane takie, jakie ma kierowca, tylko
automat się nie zagapi, nie zaśnie, a wykryje i zareaguje na zagrożenie
szybciej, niż człowiek. Oczywiście nie wszystkie drogi mogłyby być w ten
sposób od razu uzbrojone - wiele pozostałoby tradycyjnych.

Jeśli ktoś zastanawia się jeszcze, po co to wszystko, odpowiadam: aby
człowiek w samochodzie mógł wykorzystać czas w nim spędzony na rozrywkę lub
pracę. Stanie w korkach jest nie tylko frustrujące, ale także bardzo
nieekonomiczne z punktu widzenia marnotrawionego czasu kierowców.

Kiedyś w takim samochodzie (kierowanym przez kierowce) lub autobusie dało
się najwyżej poczytać. Teraz da się robić wiele z tego, co wielu z nas na
co dzień robi w swojej pracy - czyli klepania w komputery i w domu -
surfowania, oglądania filmów.

Powyższe przykłady to tylko pierwsze kroki, techniki te zapewne mogłyby się
tak rozwinąć, że gdyby większość aut z nich korzystała, to można by
wyeliminować korki.

Początkowo oczywiście takie samochody musiałyby mieć jakieś oznaczenia, np.
świetlne, iż prowadzone są przez automaty. Pozostaje też do ustalenia wiele
kwestii prawnych. Ale czyżby to było hamulcem? Teoretycznie, doprowadzając
do automatyzacji wszystkie pojazdy, gwałtownie redukujemy ilość wypadków i
osób w nich poszkodowanych. (oczywiście dla fanów prowadzenia mogłyby
pozostać jakieś odcinki, które automaty by omijały, lub miały wydzielony
pas).

Jeśli przekracza to czyjeś wyobrażenia, to niech pamięta, iż przed
pierwszymi samochodami musiał iść człowiek z chorągiewką. Dzisiejsze
zacofanie motoryzacyjne bez jakiejkolwiek automatyzacji ruchu przypomina mi
właśnie tamten obrazek.

Nie mam poczucia, że odkryłem Amerykę - prace nad podobnymi rozwiązaniami
pewnie są prowadzone. Pytanie brzmi, dlaczego nie są wprowadzane? Z powodów
technicznych? Prawnych? Innych?

--
Pozdrawiam
Technolog

www.reklamisko.com - gdzie obrywa się kiepskim reklamom