Właśnie czytam kolejną nawalankę HDR vs reszta świata. I tak do głowy
przyszedł mi pewien pomysł. Osobiście HDR odbieram jako coś
sztucznego. Mogę to zaakceptować przy fotografi we wnętrzach, gdy
istotne jest pokazaanie szczegółów (np. zabytkowy kościół), za to nie
trawię tego w widoczkach (vide niektóre panoramy limesa). Tyle tylko
że nie warto wylewać dziecka z kąpielą, gdyż to co razi w planie
ogólnym, może być OK przy dużym zbliżeniu. Przecież jak oglądamy
panoramę jako całość to nie widzimy wszystkich szczegółów w cieniu,
tak jak to jest w HDR, za to jak skupiamy się na pewnym szczególe, to
nasz zmysł wzroku dostosowuje się do otoczenia robiąc coś a'la HDR.
Może więc prezentacja HDRa, powinna być robiona w ten sposób - w
planie ogólnym HDRa brak, za to wybierając do wyświetlenia fragment
zdjęcia jego efekty (tj. HDRowania) stosowane są z coraz większym
nasileniem. A może coś takiego już jest?
--
Kiedyś publikacja zdjęć w internecie wymagała odwagi...
dziś wystarczy aparat cyfrowy ;) (c)Billy the Fish