Użytkownik "Artur Maśląg" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:lh3nen$t28$...@n...news.atman.pl...

> Nie, nie myślenie, a twoją teorię o nieograniczonym braku zaufania
> do wszystkich, którą to nazwałeś zasadą ograniczonego zaufania.

Całkiem zgrabnie to odwróciłeś, ale semantyka nic nie zmienia. Kto stosuje
jak to nazywasz "moją" metodę (obojętnie jak ją nazywasz) ten ma większe
szanse na przeżycie _niezależnie_ od tego czy jakiś kierowca popełni błąd
czy nie.

>> Oświeć mnie jak z punktu widzenia pieszego działa ta zasada.

> Działa z każdego punktu widzenia tak samo, czyli:

> Art. 4. Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze mają prawo
> liczyć, że inni uczestnicy tego ruchu przestrzegają przepisów ruchu
> drogowego, chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich
> zachowania.

O jak ładnie zacytowałeś :-)

"chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich zachowania."
Aby stwierdzić czy okoliczności wskazują czy nie trzeba je _ocenić_ a aby to
zrobić trzeba wcześniej _popatrzeć_ na to jakie one są. Widzę samochód
jadący 50 km/h 15 m przed przejściem więc _oceniam_ to jako okoliczność
wskazująca na to że kierowca może nie stosować się do przepisów (obojętne
czy celowo czy przez błąd).

Włażenie przed koła bez ocenienia okoliczności jest wprost ignorowaniem
zasady którą tak ładnie zacytowałeś.

>> Bo mnie
>> uczono że tak by nie ufać bezgranicznie własnemu pierwszeństwu, ale
>> pewnie za chwilę dowiem się czegoś nowego.

> Nie wiem czego Ciebie uczono, wiem jednak że źle zrozumiałeś zasadę
> ograniczonego zaufania.

W świetle cytatu który zapodałeś zrozumiałem ją bardzo dobrze.

> Uzupełnię też, że nie mam bladego pojęcia skąd
> wziąłeś 'bezgraniczne ufanie własnemu pierwszeństwu', skoro ja o niczym
> takim nie pisałem :>

Nie ma trzeciej możliwości albo zaufanie jest nieograniczone albo
ograniczone.

Pozdrawiam
Ergie