Dnia Thu, 27 Oct 2011 22:47:48 +0200, 1634Racine napisał(a):

> Irokez in news:j8bsbi$cs6$1@news.onet.pl
>> Użytkownik "Michal Kawecki" <k...@o...px> napisał w wiadomości
>> news:qeannf9e3nq3$.dlg@kwinto.prv...
>>> Dnia Wed, 26 Oct 2011 18:03:36 +0000 (UTC), nolina napisał(a):
>>>> Witam
>>>> Czy partycję liczne w jakikolwiek sposób chronią dane przed utratą,
>>>> np. mam partycje c,d,e,f,g. Obszar dysku psuję się tam gdzie partycja
>>>> "f" i to "zepsucie" reszty dysku chroni właśnie założona partycja?
>>> Z tej strony patrząc - tak. O ile te partycje to są partycje podstawowe,
>>> a nie dyski logiczne na partycji rozszerzonej.
>> Możesz rozpisać dlaczego?
>
> gdy masz part. rozszerzona i na niej pare logicznych, to awaria chocby
> jednej logicznej pociaga pad _wszystkich_ pozostalych (Michal poprawi).
> Natomiast pad podstawowej, to pad tylko _tej_ podstawowej.

Struktura logiczna partycji rozszerzonej przypomina łańcuszek. Dane o
położeniu kolejnego dysku logicznego założonego na takiej partycji
mieszczą się w sektorze EBR poprzedzającego go dysku logicznego. Tak
więc uszkodzenie któregokolwiek z nich uniemożliwi dostęp do następnych.

> hint: EMBR, a MBR.

EBR, a nie EMBR. EMBR oznacza zawartość pierwszej ścieżki dysku
twardego.

Mała ściąga:

"Przypadek, kiedy MBR zawiera jedynie wpisy dotyczące partycji
podstawowych, jest najprostszy. Jednak w wielu komputerach obok partycji
podstawowych założone są partycje rozszerzone i dyski logiczne, co nieco
komplikuje pracę narzędziom do odzyskiwania danych.

Istnienie partycji rozszerzonej na danym komputerze jest odnotowane w
postaci wpisu w tablicy partycji w sektorze MBR, ale jedyną informacją,
jaką można uzyskać, analizując ten wpis, jest rozmiar partycji
rozszerzonej. Aby dotrzeć do danych dotyczących liczby i lokalizacji
dysków logicznych zdefiniowanych w partycji rozszerzonej, trzeba sięgnąć
do informacji zawartych w EBR. Liczba sektorów EBR zależy od liczby
dysków logicznych zdefiniowanych na partycji rozszerzonej. Wiadomo, że
aby partycja rozszerzona była użyteczna, musi zawierać co najmniej jeden
dysk logiczny. Pierwszy EBR (w przypadku jednego dysku logicznego -
jedyny) jest ulokowany w pierwszym sektorze partycji rozszerzonej.
Struktura sektora EBR przypomina MBR - różnicą jest brak kodu programu
ładującego (bootstrap) w EBR (po prostu pierwszych 446 bajtów każdego
sektora EBR jest nieużywanych). EBR zawiera również tablicę partycji o
wielkości identycznej jak w przypadku MBR, czyli 64 bajtów. Pierwszych
16 zajmuje wpis dotyczący dysku logicznego, dla którego EBR jest
pierwszym sektorem. Dalszych 16 to odnośnik to następnego dysku
logicznego, jeżeli w ogóle istnieje. Pozostałe 32 standardowo są
niewykorzystywane.

Jedyną metodą odczytania układu partycji na danym dysku twardym jest
zgromadzenie informacji nie tylko z sektora MBR, ale również z każdego
sektora EBR znajdującego się na partycji rozszerzonej (i dyskach
logicznych). Oczywiście, jeżeli usunięta została ta, na której
znajdowały się dane, pełen zestaw informacji o strukturze dysku nie jest
już dostępny. Stosunkowo skuteczną metodą odzyskiwania jest tu
skanowanie obszarów dysku oznaczonych jako wolne w celu odnalezienia
znaczników partycji. Każdy program oferujący funkcję przywracania
usuniętych partycji dyskowych umiał odnaleźć nie tylko partycję usuniętą
przez nas w celach testowych, ale także wiele innych woluminów, z
których część to faktycznie pozostałości po dawno usuniętych partycjach.
Wiele zależy od ,,inteligencji" algorytmu analizującego odnalezione
znaczniki. Niektóre programy umieją oszacować prawdopodobieństwo, na ile
wykryty wolumin jest faktycznie tą poszukiwaną przez użytkownika,
przypadkowo usuniętą. O pełnej automatyce w przypadku odzyskiwania
partycji można jednak zapomnieć. Aby skutecznie odzyskać usuniętą,
użytkownik powinien wiedzieć, jaka była struktura dysku przed
popełnieniem błędu."

http://pclab.pl/art45008-4.html

--
M. [Windows Desktop Experience MVP]
/odpowiadając na priv zmień px na pl/
https://mvp.support.microsoft.com/profile/Michal.Kaw
ecki