Pan Maciej Bebenek (news.onet.pl) napisał:

>> Problem nie tylko w [nie]znajomości prawa przez pracowników banku.
>> U nas nigdy nie udało się doprowadzić do sytuacji, by można było
>> wejść do sklepu, wypisać czek i wyjść na przykład z odkurzaczem.
>> Nie udało się ze specjalną bumagą z pieczątkami, a co dopiero
>> z serwetką.
>
> Przepraszam, ale w drugiej połowie lat '80 i w pierwszej '90 nie raz
> płaciłem czekiem. Odkurzacza chyba nie kupowałem, ale jakieś ciuchy czy
> - co najważniejsze - bilety PKP, jak najbardziej :-) PKP było jawnie
> wymienione w rozp. RM dot. płatności bezgotówkowych (czy jak to się
> nazywało), podpisanego chyba jeszcze przez Jaroszewicza :-) Mina
> kasjerki w kasie na dworcu w Małkini - bezcenna :-)

To za Gierka było, dobrze pamiętam. Te czeki wprowadzili, żeby było
jak na filmie, jak w Hameryce. Więc musiał to Jaroszewicz podpisać.

Ale zawsze jak ktoś się upierał na zapłatę czekiem, to musiał się
wykłócić, dziennikiem ustaw zamachać czy innym monitorem, zdziwione
miny oglądać. Jedyne co w miarę dobrze działało, to realizacja na
poczcie czeku wystawionego na siebie. Z tego korzystałem nie raz.
Kilka razy mi też czekiem zapłacono (całkiem rozsądną sumę).
Musiałem z tym iść do banku wystawcy, na szczęście na tej samej ulicy.
To już było w latach dziewięćdziesiątych, i to wcale nie na początku.

--
Jarek