W dniu 2016-12-15 o 19:51, Budyń pisze:

> uzdrowienia są faktem udokumentowanym naukowo

Nie, nie są. Metodologia stosowana przez Kościół Katolicki (i część
innych instytucji religijnych) podczas dochodzeń w sprawie rzekomych
cudów nawet w najmniejszym stopniu nie spełnia kryteriów naukowości.
Zwykle polega to na tym, że jakiś lekarz (lub ich grupa) zeznaje, że
danego przypadku nie potrafią wyjaśnić w świetle dostępnej im wiedzy
medycznej. Czyli innymi słowy mamy do czynienia z "argumentum ad
ignorantiam" i "argumentum ad verecundiam".
Artykuł przygotowany wedle takich kryteriów nie miałby najmniejszych
szans na przejście recenzji i opublikowanie w żadnym znaczącym
periodyku. W dyskursie naukowym taka opinia ma mniej-więcej taką samą
wagę, jak podpis pracownika akademickiego pod petycją popierającą
kreacjonizm młodej Ziemi (czytaj: żadną).


> magia w postaci opętań - też. Do egzorcystów odsyłaja w końcu
> psychiatrzy.

Totalna bzdura, powtarzana przez katechetów, ale niemająca zbyt wiele
wspólnego z rzeczywistością. Nie, świat nauki nigdy nie uznał opętań
demonicznych za realne zjawisko. Taka przypadłość nie została nigdy
wpisana na międzynarodową listę chorób IDC-10 (AFAIK jest tam coś na
temat psychozy o podłożu religijnym, ale rozumianej zupełnie
materialistycznie). Jeśli jednak jesteś gotów bronić swojej tezy,
przedstaw mi dwie rzeczy:
1) Fragment popularnego, powszechnie stosowanego podręcznika
akademickiego do psychologii/psychiatrii, w którym byłaby przedstawiona
metodologia diagnozowania opętań demonicznych i kryteria odróżniania ich
od naturalnych schorzeń psychicznych o podobnych objawach.
2) Co najmniej jeden artykuł opublikowany w recenzowanym, punktowanym i
międzynarodowo cenionym periodyku psychologicznym, który byłby
meta-analizą z badań dowodzących istnienia opętania demonicznego.


> fakty jeszcze nie wyjasnione naukowo? Wydaje mi sie ze nauka dosc
> dokładnie twierdzi: ludzie nie lewitują. A taki jednen swiety był.

Iluzjoniści też lewitują. I co z tego?
Dowód spełniający kryterium naukowości poproszę. ;)


> ateizm na cacy. Znacznie rozsadniej być agnostykiem "a nuż moze tam
> coś jest"

Przekręcasz znaczenie słowa "agnostyk". Ono nie oznacza poglądu leżącego
gdzieś pomiędzy deizmem a ateizmem. Nie jest też postawą wzajemnie
wykluczającą się z którąkolwiek z tych postaw. Taka interpretacja jest
współczesną, wypaczoną wersją.
Słowo "agnostyk" zostało zaproponowane pod koniec XIX wieku przez
Thomasa Huxley'a, jako określenie negatywnej odpowiedzi na pytanie o
WIEDZĘ na temat istnienia Boga.
Ateizm to negatywna odpowiedź na pytanie o WIARĘ w jego istnienie. Można
być jednocześnie agnostykiem i ateistą (tak naprawdę jest to dość częsta
podstawa - "Nie wiem czy Bóg istnieje, ale nie wydaje mi się").