W dniu środa, 22 marca 2017 06:42:07 UTC+9 użytkownik Sebastian Biały napisał:
> I co ważne brakuje najzwyklejszych mechaników. Nie dalej jak kilka tyg
> temu rozmawialem z włascicielem wiekszego warsztatu. *NIE* potrafi od
> miesięcy znaleźc kogokolwiek do pracy. A jak się trafi to debil którego
> zwalnia po kilku dniach. I wymagań nie ma żadnych poza umiejętnościa
> odróznienia momentu siły od siły bo klucz dynamometryczy jest problemem.
> Zaś mikrometry wszystkie zniszczone po jednym dniu pracy. Widzisz,
> brakuje nawet Kaziów z beretem z antenką.

Wydaje mi się że to nie jest problem programów nauczania. Zawsze będą w każdym
społeczeństwie głąby który w życiu niczego się nie nauczą, nawet obsługi klucza. Ja
bym się nimi nie przejmował. Z punktu widzenia rozwoju kraju, czas przeznaczony na
przejmowanie się głąbami to czas zmarnowany. Trzeba tylko ustalić jaki jest
dopuszczalny procent nienauczalnych zawodników i regularnie kontrolować ten limit. Co
z nimi będzie, to zależy tylko od tego ile PKB wytworzą pozostali.

Natomiast trzeba się przejąć co się stało z tymi co potrafią. Ja pamiętam jak gdzieś
tak 20 lat temu pierwszy raz pojechałem do Kanady. Uderzyła mnie ilość reklam agencji
zatrudnienia. W miejskich autobusach, na słupach z ogłoszeniami, w telewizji, w
radiu. Nawet na opakowaniu jajek. Po prostu wszędzie. Pomyślałem sobie: tylko się
przyznaj że coś umiesz, a zgarną cię z ulicy. Następna myśl: nam to nie grozi, nigdy.
U nas zawsze będą ludzie chętni do pracy, nie trzeba ich szukać, sami przyjdą. No i
wtedy Polska zlikwidowała zawodówki. Zaczął się lament że one wcale nie były takie
złe, bo brakuje ludzi do odradzającego się przemysłu. No więc zawodówki przywrócono.
Tylko po to, żeby teraz znowu ogłosić że idą do kosza. No i znowu nie będzie
spawaczy, mechaników, drwali, kafelkarzy, hydraulików itd. A firmy nie chcą
przeznaczać kasy i czasu na przyuczanie przypadkowych zawodników. Rośnie ich
frustracja (wywalili mnie bo coś źle zrobiłem, a skąd ja miałem to wiedzieć), rośnie
frustracja przedsiębiorców (sami analfabeci tu przychodzą), rosną koszty, spada
konkurencyjność. Strzelamy sobie w stopę głupimi decyzjami głupich ministrów. I
jednocześnie słuchamy durni chwalących ten proceder (taki mocno uczony minister,
strasznie mądry).

Jestem w Korei, gdzie szkolnictwo zawodowe jest bodajże najlepsze ze wszystkich
krajów które znam. Fakt, trochę feudalne, ale to wciąż jest trochę feudalny kraj,
więc nie ma problemu. A wcześniej przyglądałem się Danii, oni mają system przyjęty
przez wiele krajów UE jako model. Polska jak to Polska: będzie mickiewiczować, bo
Polak inaczej nie zrozumie świata, czy coś tam.