genaralnie jesli da sie podzielic na kilkaset kawalkow
(w cos w rodzaju kratki na ubraniu) to mozna wykonac
je rownolegle w trzech przebiegach (najpierw laty
pozniej 'ulice' miedzy latami a pozniej 'skrzyzowania')
(powiedzmy ze w sumie kilkaset rozlacznych kawalkow)

dodatkowym kosztem jest ten koszt podzialu na te zbiory
ale to sie robi prostymi warunkami na wsp x i y
- to mozna ew tez zrownoleglic (o ile dorzuci sie troche
dodatkowego ramu na brudne (cachowe) listy)
[pewien problem tutaj co prawda bo albo trzeba trzymac
te listy w spacjali albo samo budownie list byloby
kolizyjne) - albo mozna nie budowac chache i jechac
na zywca np kilkuset watkami po jednej tablicy
- tu sie dochodzi do pojecia stalych kosztow O(1)
- wersja ze spacjala wydaje sie ew najlepsza i to
peowadzi do wogole nowego pomyslu by ew robic to z
wywaleniem ujecia 'lagrangeowskiego' (.x .y) i przelaczenia sie
na eulerowskie ([y][x]) tj z creepowatymi watkami skanujacymi nie postaci
po x y a mape po polach (szukajacych postaci lokalnie w
obslugiwanych obszarach mapy) - ciekawe ale bedzie trzeba
przemyslec to chyba innym razem (bo cos sie glodny zrobilem)

widac w kazdym razie ze kluczowym czynnikiem jest loalnosc
pol oddzialywania postaci - lokalne powolne postaci
zrownoleglaja sie w ten sposob dobrze a 'teleporterzy'
nie bardzo





--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/