On 15/07/2020 10:57, J.F. wrote:

>> Dropout w przypadku audio to.. po prostu dropout. W przypadku danych
>> to ich utrata. Nie znam dokładnej implementacji ale spodziewam się, że
>> każdy bit był zapisywany więcej niż jeden raz i obwarowany sumami
>> kontrolnymi (zapewne też więcej niż jeden raz).
>
> Z tego co widac na filmach - byly dosc szerokie paski na obrazie, czyli
> na jednej linii miescilo sie niezbyt duzo bitow.
>
> Moze chodzilo o latwosc synchronizacji, moze o pewnosc zapisu, a moze
> ... interfejs i tak byl wolny.

Myśląc dzisiaj jakby to zrobić, mając do dyspozycji tylko coś tak
kiepskiego jak VHS:

- trzeba zapewnić wystarczająco dużo sygnału pilotującego dla
synchronizacji pierwotnej
- trzeba robić regularnie synchronizację wtórną spodziwam się, że
zarówno poziomo jak i pionowo
- trzeba regularnie resynchronizować (pewnie po każdym większym lub
mniejszym bloku danych)
- trzeba zapisać każdy bit (lub bardziej prawdopodobnie - blok) co
najmniej dwa razy chociaż trzy też nie byłoby od rzeczy
- trzeba to obwarować co najmniej CRC16 aby było z czym porównywać
- każdy zapis bitu pewnie musi zająć więcej niż jedną linię

i zapewne więcej o czym nie pomyślałem teraz. Przypuszczam zatem, że to
głównie dla możliwości częstej resynchronizacji. Złącze równoległe też
nie było najszybsze więc nie było pewnie motywacji, żeby wyciskać
więcej. Potencjalnie obniżając wiarygodność. Z której strony nie patrzeć
to i tak było akceptowalnie szybkie a przede wszystkim pojemne i niedrogie.