Pan Artur Stachura napisał:

>>>>>>> Więc co było dla tego rozwiazania zaletą w kasecie video?
>>>>>> A jaką miałeś alternatywę dla amatora na początku lat 90?
>>>>> Dyskietki.
>>>> Chuck Norris potrafił nawet skopiować Internet na dyskietkę.
>>>
>>> Ale jak dysk mial 100MB, a dyskietka 1.4, to nie wychodzi tak zle.
>>
>> Czy ja wiem... Zalecaną procedurą był okresowy backup całego dysku,
>> niskopoziomowe formatowanie i odtworzenie danych. Bo się mechanika
>> wycierała i głowice przestawały trafiać w ścieżki. IBM PC/XT miał
>> 20 MB dysku i dyskietk 360 kB. A do tego software w postaci programów
>> backup i restore. Program prosił o włożenie kolejnej dyskietki, nie
>> można dyło się pomylić z kolejnością. Tak z 60 tych dyskietek mogło
>> być. Słabe to.
>
> Dużo wygodniejsze było użycie ARJ z opcją dzielenia archiwum na pliki
> wielkości dyskietki. Przy rozpakowywaniu, jeśli włożyło się
> niewłaściwą dyskietkę, grzecznie komunikował błąd i czekał na
> powtórną próbę.
>
> Trochę później pojawiły się napędy IOmega ZIP z "dyskietkami" 80MB
> i to był już luksus.

Dużo wygodniejsze, tyle że:

ARJ -- format kompresji danych oraz program do kompresji
i dekompresji tego typu plików. Został stworzony przez
Roberta K. Junga. Wersja 1.0 powstała w lutym 1991 roku.

https://pl.wikipedia.org/wiki/ARJ

To jest dziesięc lat różnicy.

--
Jarek