> Z tymi co kształtują wszystko do około to też różnie bywa. Wśród
> wielkich też są wszelkiego rodzaju towarzystwa wzajemnej adoracji i
> grupy trzymające władzę. Weźmy światową fotografię mody to jest bardzo
> zamknięte środowisko, gdzie obowiązują pewne schematy i tak zewnątrz
> wpaść i zrobić furorę raczej nie jest możliwe, mimo posiadania świetnego
> portfolio. Takich dziedzin można mnożyć na pęczki. To samo tyczy
> malarstwa czy rzeźby i całej sztuki. Np. cały ten ZPAF to jedno wielkie
> towarzystwo wzajemnej adoracji ;). Nawet takie Magnum jak się dokładnie
> przejrzy to aż głowa boli dlaczego takie kwiatki tam się znalazły ;).
> Nie wspomnę o wszelkiego rodzaju kuratorach wystaw czy wydawnictwach
> które są bardzo opinio twórcze. Ale nie ma co się temu w ogóle dziwić
> wiadomo że w stadzie bezpieczniej. Jak już się osiągnie jakaś pozycję to
> trzeba się okopać by jej nie utracić, a nic nie gwarantuje sukcesu jak
> grupa zaprzyjaźnionych medialnych krzykaczy.
> A zjawisko subiektywności estetyki w fotografii już totalnie sprzyja
> wszelkim patologiom.

Dlatego trzeba mieć oczy szeroko otwarte, wierzyć w siebie.. takie banały.
Ludzie naprawdę coś znaczący muszą być jednocześnie pewni tego co głoszą ale
mieć również ogromną pokorę. I nie chodzi tu o pokorę wobec innych, tylko o
pochylenie się nad samym sobą... o danie sobie marginesu błędu lub mówiąc
inaczej posiadanie odwagi do jego popełnienia. Niech będzie towarzystwo, ale
niech nie popada w schemat... z resztą sam fakt weń wdepnięcia jest już
końcem. Można jeszcze sztucznie podtrzymywać renomę, trąbić o
opiniotwórczości. Ale tak naprawdę opiniotwórczość się kończy kiedy pojawia
się wiara w jej zbawienną rolę.
Ja akurat nie mówię o wchodzeniu z zewnątrz gdzieś tam. Jakie to ma znaczenie,
że jednemu uda się wejść, a innemu nie? Kariery są przemijalne, to co ludzie
robią dezaktualizuje się. Interesując się daną dziedziną dostrzegasz to,
wchodzisz gdzieś głęboko tam gdzie nikt za tobą nie pójdzie i w końcu wyłazisz
z tej pieczary i widzisz, że życie to prosta sprawa gdzie tkwi piękno i
tragizm i masa ich odcieni. Nie musisz się ścigać z czymkolwiek żeby patrzeć.
Nikt też nie zabroni ci robić tego lub mówić co zechcesz bo znaczenie ma, że
ty możesz i nic poza tym

pozdrawiam
marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl