HF5BS pisze:

>> Ja w roku 1991 czy 1992 w Polsce w ten sposób obbierałem notowania
>> spółek giełdowych. Płaciło się abonament, dawali skrzyneczkę, do
>> której podłączało się antenę, a z drugiej strony kabel rs-232 to
>> peceta. No w ciągu kilku minut od zapuszczenia programu pojawiał
>> się plik tekstowy z aktualnymi notowaniami z warszawskiej giełdy.
>
> No właśnie, co z przekłamaniami? Transmisja w końcu praktycznie analogowa
> (tak, wiem, zera, jedynki... i zakłócenia, które potrafią to poprzewracać),
> bez korekcji błędów chyba, wystarczyła obsuwa fazy, amplitudy, syfik od
> golarki sąsiada i już, zamiast spółka mieć aktywa 100, będzie mieć 150...
> albo odwrotnie. I wtopisz, jak źle zadecydujesz.

Dlaczego bez korekcji? Zakładam, że była. Dane nadawali w kółko te same.
Na samym początku na warszawskiej giełdzie notowania były ustalane *raz*
dziennie, na ich podstawie robiło się zlecenia na sesję w dniu następnym.
A spółek było ledwie kilkadziesiąt. Ten pliczek był naprawdę malutki.
Ale informację trzeba było jakoś przekazać. W jaki sposób? Internetu ani
żadnych innych sieci nie było. Gdzieś w radiu czytali -- ale co, nagrać
i notować w kajecie? Dzisiaj trudno uwierzyć, jakie wielkie zmiany zaszły
w ciągu ćwierć wieku.

--
Jarek