W dniu 2017-09-04 o 22:01, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pan Robert Wańkowski napisał:
>
>>> W pałacu w Kozłówce są takie fajne organy. A właściwie były, bo ktoś
>>> w tajemniczych okolicznościach podpierniczył większość mechanizmów.
>>> Wojnę przetrwały, komuny już nie. Pan dziedzic sobie obmyślił, że
>>> najlepsi artyści będą grać, sprytny mechanizm wydziurkuje nutki na
>>> papierowych kartach perforowanych, a on sobie będzie tych znakomitych
>>> wykonań słuchał, gdy tylko najdzie go ochota. Takie MIDI bez prundu.
>>> Zdaje się, że i względem tego prawdziwego MIDI plany były podobne.
>>
>> A może wiesz jak we współczesnych organach piszczałkowych realizowane
>> jest połączenie klawiatury z zaworami. Kiedyś to był system zmyślnych
>> cięgieł, dźwigienek, popychaczy itp. A teraz? Elektrozawory?
>
> Mój wujek (a właściwie brat babci, czyli wuj mojej mamy) był organistą
> z całkiem zacnymi organami. Z końca XIX wieku, rozbudaowanymi w latach
> sześćdziesiątych wieku ubiegłego. Wtedy dodano im między innymi jakieś
> dzwony. Traktura była już pneumatyczna, czyli klawisze otwierały zaworki,
> które dmuchały na inne zaworki dmące już w piszczałki. Znane są też
> rozwiązania mechaniczne, z cięgłami, ale wspomagane dmuchaniem. Coś
> jak serwo do hamulca w samochodzie. A teraz nie stroni się od rozwiązań
> z udziałem elektryki.

Teraz? W albumie o Katedrze Oliwskiej jest informacja, że po
zniszczeniach wojennych całe sterowanie zostało ufundowane (nie pamiętam
jak było z wykonaniem) przez Polaków z Chicago. Elektryczne. Ale, co dla
mnie było ciekawe, pomimo dość sporej mocy, zupełnie nie słychać
pompowania. Z kolei w małym kościółku gdzieś tam słychać było że
organista zaraz zacznie grać, bo ruszał silnik po dłuższej przerwie i
było to całkiem wyraźne. Ale jak to wszystko tam działało - nie mam
pojęcia. Kiedy można było o to zapytać jakoś człowiek o tym nie
pomyślał, a teraz już nie ma kogo. Może kiedyś w wakacje...

Pozdrawiam

DD