W dniu 2011-04-28 08:53, BAREK pisze:
> Dziękuje za wszystkie odpowiedzi dotychczasowe.
> Szukam jakiegoś sensownego wypośrodkowanego spojrzenia.
> Oczywiście z punktu widzenia kupującego, który musi stwierdzić, czy
> kupić nowe auto, czy może lepiej tanie używane.
> Zakładając, że kupuje się auto używane nie felerne i normalnie
> eksploatowane, to ile powinno takie być tańsze od nowego, żeby było
> atrakcyjne.
> Zakładam, że auto w momencie wyjechania z salonu(klapnięcie drzwiami)
> już traci na wartości bo jest już używane(jakieś 10-20%) Potem z każdym
> rokiem eksploatacji znowu jakieś 10-20% wartości mu ubywa rocznie.

IMO nie ma szans.
Przy takim podejściu oczywiście w samochodach możesz przebierać, ale
miej świadomość że kupujesz samochód który poprzedni właściciel dopiero
co kupił i nagle zapragnął go sprzedać z dużą utratą wartości.
Dlaczego nagle poczuł chęć sprzedaży? Kupisz, to się dowiesz.

> Oczywiście jako kupujący wdanym momencie porównuje ceny z tego momentu i
> cena nowego w salonie jest dla młodych aut podstawowym odnośnikiem.
> I chyba zgodzicie się ze mną, że takie auto mniej więcej 3 letnie nie
> powinno kosztować więcej niż 40-60% ceny nowego?

40% ceny nowego za trzylatka? Jedynie za takiego gdzie w schowku
znajdziesz rozkład jazdy.
Ewentualnie coś co przejechało 200kkm z przedstawicielem handlowym na
pokładzie, zostało utopione, albo w ciągu tych 3 lat dwa lata spędziło w
serwisie.

Znam parę przypadków gdzie faktycznie doszło do sprzedaży w miarę nowego
samochodu z którym nie było żadnych problemów - zawsze kupującym był
ktoś z rodziny albo bliski znajomy i utrata wartości to było około 10%
rocznie. Szły na pniu.