> > Zdystansuj sie do siebie jako istoty ludzkiej.
>
> ...a potem się dziwić że sztuka tak mało znaczy i trzeba marketingiem czy
> snobizmem podnosić jej wartość (materialną oczywiście).

Nie wiem czy dobrze zrozumialem ale zaryzykuje, ze tak.
Dystans do siebie i otoczenia nie oznacza oslabienia znaczenia sztuki. Wrecz
przeciwnie. Nie mowie przeciez o robieniu czegokolwiek bez zastanowienia.
Zgadzam sie, ze wiele z dziel klasycznych, ich piekno, proporcje, posiada
ogromna wartosc (nie materialna) i stanowi zrodlo na ktorym nie tylko mozna
ale i trzeba sie wzorowac. Watpie jednak, ze ludzie tworzacy te dziela dumali
nad soba w sposob wtorny. Bedac myslicielami, czynili herezje w ocenie ludzi
ich otaczajacych. Inaczej mowiac dla sztuki bardziej naturalne jest
postawienie sie w roli Boga niz w roli czlowieka. Jedyna osoba, ktora moze ci
powiedziec, ze to co robisz jest dobre, jestes ty sam. Co ani nie wyklucza
zglebiania wiedzy ani posiadania watpliwosci.
Sztuka malo znaczy poniewaz jest malo takich jednostek. Sztuka malo znaczy bo
ludzie domagaja sie ocen wystawianych przez innych ludzi... sprzedaja sie i
wlasna pseudo, z tego powodu, tworczosc. Czlowiek jest tym kim sie czuje. Dla
przecietniaka takie postawienie sprawy oznacza policzek, a w jednostce
wybitnej rodzi podejrzenie o wybitnosc.

marek


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl