HF5BS pisze:

>>> potrafi się skompilować do ponad megabajta... Ki diabeł?
>> Nie diabeł, tylko interpreter. To, że coś stało się plikiem wykonywalnym,
> Mnie akurat chodzi o kompilację.

No to trzeba wziąć coś innego niż basic. Ten do kompilacji się nie
nadaje. Chyba, że ja czegoś nie wiem.

>>> Skoro w kompilatach osadza się rzeczy, których przez 25 lat ani
>>> jedna osoba na świecie, ani razu nie użyje, a świrus zainfekuje
>>> i się rozstrzeli, bo dołączony śmieć ma dziurę, której nikt nie
>>> zauważył poza crackerami i hackerami.
>> Nie, w kompilatorach tak nie jest, nie osadza się nadmiarowych rzeczy.
>
> Jarku, drobna różnica - "w kompilatach" vs "w kompilatORach"...

W kompilatorach tak nie jest, żeby osadzały [one] nadmiarowe rzeczy
[w kompilatach]. Tak lepiej?

>> Pozwoliłem sobie nieco zmodyfikować poprzedni kod (mam nadzieję, że
>> licencja tego nie zabrania). Wygląda teraz tak:
>
> To jeden z programików że tak powiem, szkoleniowych, gdy ktoś zaczyna
> w tymże programować. Moje dialekty na PC, traktują numer linii nie
> jako numer, lecz etykietę, równoważną np., ":dupa", wtedy, np. robiąc
> podprogram, robisz nie "GOTO 20", lecz "GOTO dupa", to samo także z GOSUB.
> Nie ma na niego żadnej licencji.

Interpreter i tak sobie te linie ponumeruje po swojemu w pamięci.

>> 10 k=0 ! linia zbędna, ale co mi szkodzi sieknąć komentarz
>
> A Róbta Co Chceta panie, byle program chodził.
>
>> 20 k=k+1
>> 30 PRINT *, k
>
> Nie mam w swoich dialektach wersji z gwiazdką... zamiast spacji?
> Niektóre wykonania, zależnie od dialektu, nie wstawiają spacji
> przed liczbą dodatnią, a jak już mam "nasrać", to "nasrać" choćby
> z odrobiną elegancji, by każda kup...wróć, liczba, miała odstęp
> jednej spacji od kolejnych.

To nie jest gwiazdka zamiast spacji. To jest gwiazdka oznaczająca
"format swobodny" wydruku. Zamiast niej mogłaby być tam etykieta
wskazująca na wiersz z dyrektywą "FORMAT" opisującą sposób druku.

>> 40 GO TO 20
>> 50 END
>
> Nie skompiluje się bez END?

Nie.

>> Zapisałem to w pliku "hf5bs.f", a następnie wydałem zaklęcie:
>>
>> gfortran hf5bs.f -o hf5bs
>
> Acha, bo to Fortran...

Wybrałem fortran, bo (jak widać) jego kod jest często identyczny
z basikiem. Gdy po raz pierwszy zobaczyłem basic, pomyślałem sobie
o niem, że to taki uproszczony fortran, który można interpretować
zamiast kompilować. W prostych komputerach ośmiobitowych miało to
sens. Dlaczego dzisiaj wciąż ktoś męczy ten basic -- tego nie wiem.

> Ponoć dobrze się nadaje do obliczeń na liczbach zespolonych?

Też. Ale python również ma typ liczb zespolonych. Fortran nadaje się
do kompilowania dawno napisanych (i dobrze przeterstowanych) źródeł
i łączenia tego z nowym kodem w nowych językach. W fortranie nikt
już chyba nic nie pisze, bo co było potrzebne, dawno napisano.

>> Skompilowało się do pliku "hf5bs" o długości 8968 bajtów. Działa.
>> Następnie "strip hf5bs" -- i już jest 6352. Też działa.
>
> I o to chodzi. Pewnie jakieś drobne procedurki, trudno, przeboleję,
> ale nie 2 mega...

Z językami interpretowanymi nie da się inaczej.

> Tak mi zostało po sytuacji, gdy działałem, a do dyspozycji, jeszcze
> przed C64, miałem ledwie 3.5 kB RAM (VIC-20 bez rozszeszeń pamięci),
> a kładłem na tym programy znacznie bardziej skomplikowane i musiałem
> się postarać, aby się zmieściły i ruszyły.

Za to w językach interpretowanych zapisany kod może być bardzo mały.
Interpreter siedzi sobie w ROM i interpretuje.

--
Jarek