Pan Mario napisał:

>> [...tak ogólnie o zaletach tego i owego...]
>>
>>> Łatwość pisania programów przez osoby nie mające pojęcia o programowaniu.
>>
>> Tutaj mam zdanie zgoła odmienne. Należy utrudniać jak tylko się da pisanie
>> programów osobom, które nie mają pojęcia o programowaniu. Podobnie jak
>> trzeba utrudniać prowadzenie samochodów (samolotów, motocykli itp) ludziom,
>> którzy nie mają pojęcia o prowadzeniu (samochodów, samolotów, motocykli).
>> Albo wręcz uniemozliwać gotowanie tym, którzy o gotowaniu pojęcia nie mają.
>> Uzasadnienie wszędzie są to samo.
>
> No to sobie możesz zostać przy swoim zdaniu, a życie się toczy dalej.
> Sterowniki weszły do przemysłu jako alternatywa dla prostych systemów
> automatyki opartych na sieci połączonych ze sobą przekaźników. Ludzie
> którzy projektowali takie systemy potrafili to robić nie mając wiedzy z
> dziedziny informatyki. Bo to inna dziedzina wiedzy. Dostali narzędzie
> które pozwalało na zrobienie takiego samego systemu w małym urządzeniu
> zamiast w wielkiej szafie. A system mógł być rekonfigurowalny. W dodatku
> zaprogramowanie polegało na wyrysowaniu podobnego schematu co schemat
> szafy pełnej przekaźników. Nie wiem czemu należałoby tym ludziom
> utrudniać robienie swojej roboty?
> Jak się okazuje sukces odnoszą rozwiązania, które ułatwiają a nie
> utrudniają.

Nie ma tu żadnej sprzeczności (między zdaniami). Jeśli ktoś zaprogramował
sterownik (rysując schemat z przekaźników), to znaczy, że miał pojęcie
o programowaniu (przez rysowanie schematu z przekaźników). Trzeba jednak
pamiętać, że sukces ten zwadzięcza po części komuś, kto mu *utrudnił*
robienie głupot przez *ograniczenie* go do realizacji tylko takich
systemów, które da się taką szafą z przekaźnikami zrealizować.

W tym *szczególnym* przypadku prostych układów, to podejście ma zalety,
a wady są mało dokuczliwe. Jeśli układ staje się bardziej rozległy, to
i schemat potrzebny większy. A to oznacza, że pracy dużo, a ponadto --
co jeszcze ważniejsze -- ryzyko popełnienia błędu rośnie. A przy tym
jeszcze może sie okazać, że algorytm opisany takim sposobem jest mało
efektywny (to akurat sprytny komplator mógłby starać się naprawić).

W ogólnym przypadku jest tak, że pewne zadania da się dobrze zrealizować
jedynie wtedy, gdy porzuci się myślenie znanymi analogiami. Są języki
(czy inaczej: sposoby) programowania, w których dobry algorytm jest
równie łatwo opisać jak zły algorytm. Bywają (choć rzadko) takie systemy,
w których można zrobić wszystko, ale robienie rzeczy głupich i dziwnych
jest utrudnione. Są też takie, które preferują nieefektywne podejście.
A jeszcze ogólniej -- podtrzymuję to, co napisałem: ułatwianie robienia
rzeczy, o których ktoś nie ma pojęcia, nie jest godne pochwały.

Jarek

--
Niektóry rewolwer, pani Müllerowo, nie wystrzeli, choćby się człek
skręcił. Takich systemów jest dużo. Ale na pana arcyksięcia kupili
sobie z pewnością taki z tych lepszych.