> Witam!
> Zwracam się do Państwa z zapytaniem o Wasze doświadczenia z przelotkami.
> Z racji serwisu wielu urządzeń przemysłowych, spotkałem się kilkakrotnie z
> uszkodzeniem przelotki na PCB.
> Z tych przypadków o których pamietam, to:
> 1) Płytka czytnika transponderów Westfalia w stacji udoju krów.
> Obudowa szczelna i wysoko, ale pokrywa z polipropylenu i dość długa, więc
> giętka.
> W związku z powyższym uszczelka nie spełniała swojej funkcji i ktoś
> uszczelnił ją silikonem.
> Prawdopodobnie wydarzenia z tym związane spowodowały, że jednak trochę wody
> się dostało.

Wilgoc , czas , napięcie , tu starania projektanta nie pomoga


> Na płytce widać było kilka raptem plamek, ale ogólnie płyta była bardzo
> czysta.
> Niestety była przelotka - dość duża ok. 1-1,5mm, przez która przechodziła
> ścieżka zasilająca na drugą stronę.
> Korozja spowodowała, że została uszkodzona.


Jeden projektant na sciezce 1mm da jedna przelotke inny da ich trzy
kwestia nawykow lub doswiadczenia , jeszcze inny w miejscu zasilania da siatke z
padow 5x20 .
Następne podejście to ile mozna zaoszczedzic stosujac tansze pcb , i to z zycia
wziete , jest sobie prosty produkt zaprojektowany jako 2 warstwy , ale szef
stwierdza ze nie bedziemy placic za 1,5mm z metalizacja bo mozna "te 3
przelotki" dac "lutowaczom" a laminat wystarczy 1mm papierowy .



> 2)Miałem takie przypadki, że płyta po naciśnięciu przestawała działać.
> Większość z nich jednak zachowywała się tak, gdyż zastosowano podstawki pod
> elementy typu DIP (wzmacniacze operacyjne, układy TTL i DTL).

Trafila mi sie plyta 60x80cm z lat 80-tych nadziubana ttlami okazalo sie ze
jedna noga zamiast wskoczyc w dziure to skrecila do wewnatrz ukladu i taka
podkulona noga robila co chciala :)


> Jednak z tego co pamiętam były takie karty, które nie miały żadnej
> podstawki, a jednak nacisk mechaniczny wyraźnie zakłócał ich działanie.
> Oczywiście mogły to być jakieś złącza, przekaźniki, diody przewlekane,
> rezystory itp.
> Jednak co z przelotkami? Czy mają one często wpływ na takie skutki?


A trafilo sie pcb z okresu beta testow kiedy wprowadzano PB-free , kaprys tej
technologii polegal na tym ze cyna chemiczna sie utlenia i jesli nie zostanie
polutowana w ciagu tygodnia od wyjscia z plytkarni to niestety okrez waznosci
sie konczy , wystarczy nacisnac lub tylko dotknac i lut odchodzi , powodzenia
serwisanci !!!!!!! :)
Nie wszystkie pokrycia cyna chemiczna tak sie zachowuja , kwestia sporna
dlatego ze stopem bezolowiowym lutuje sie dobrze . Jaki problem ? . Firmy
zamawiajacej ktora zamowila pcb bezolowiowe zlecajac jednoczesnie montarz
spoiwem olowiowym , czy tez plytkarni ?




> 2)Niestety technologia pokrycia dziurki średnicy 0.6mm w PCB nie należy do
> chemicznie łatwych, a technologiczna jakość wykonania, jakby się zastanowić,
> to czysta proteza i pięta Achillesa.

Hm , technologii jest kilka , w jednej plytkarni jak zamawiasz 35um to
dostaniesz w otworze 35um , w innej tylko 17,5um , za dlugi temat


> 3)Technologia nie umiała sobie przez 30 lat istnienia elektroniki poradzić z
> tym problemem.


Jaki rzad niezawodnosci , % odpadow .



> 4)Problem mógłby być rozwiązany zupełnie prosto, jednak nie jest stosowany.
> Zamiast napylania należy w dziurę włożyć drut miedziany- srebrzankę, zagiąć
> do z drugiej strony i zlutować.


Sa opracowane metody polaczen wewnetrznych jako polaczenia przewodami a nie
sciezkami , problem to patent i cena

Nitowanie lub drutowanie nie przejdzie dla produkcji masowej , jesli jest
wiercony stos 4 plyt 1,5mm to otwor na plycie dolnej i gornej beda minimalnie
rozjechane , taka plytka musiala by byc nastepnie zanitowana przez maszyne z
kontrola optyczna , patrzac na % odpadow elementow przewlekanych gdzie maszyna
nie trafia z 2 nozkowym ewlementem nawet w powiekszone otwory watpie czy dalo by
sie umiescic nit w otwor powiekszony o 0,1mm

> Jest to klasyczne podejście realizowane w płytkach dwustronnych bez
> metalizacji otworów, metodą amatorską. Ma ona dwie wady:
> a) w powszechnym mniemaniu brzydko wygląda w stosunku do metalizowanych
> otworów.
> b) jest technologicznie trudniejsza, bo wymaga ucięcia z dwóch stron,
> wygięcia i zalutowania
> W odpowiedzi na pkt. a można powiedzieć, że pogląd ten wynika z dwóch
> czynników.
> Jeden jest taki, że lutowana przelotka jest robiona ręcznie i mało
> precyzyjnie.
> Drugi jest taki, że mając coś ładniejszego (metalizacja otworów), każda inna
> metoda będzie brzydka, bo ma coś dodatkowo na wierzchu.

czas poswiecony na obsadzenie smd - przewlekane :)
niezawodnosc metalizacja - nity :)




> W szczególności technologia nitowania nitami też się do tego nadaje.
> Niestety ma ona przydomek: do prototypów i nie są chyba popularne takie
> maszyny CNC, które wykonują przelotki automatycznie z pliku.
> A gdyby tak zautomatyzować tą czynność i dodatkowo generować plik CAM np.
> *.via, w miejsce pliku wierceń najczęściej *.drl który zawierałby informacje
> o przelotkach drutowych:
> rodzaj (tylko otwór, przelotka, rodzaj przelotki: drut/nit ), położenie, kąt
> zagięcia na TOP i BOTTOM, długość końcówek od zagięcia.
> Gdyby zbudować taką maszynę, która umie nawiercić dziurę, uciąć drut i
> dogiąć go do płytki według pliku, to problem sprowadzał się do wyrzucenia z
> procesu technologicznego metalizacji i poszerzenia funkcji wiertarki
> sterowanej numerycznie.

Jak pow. sa automaty do polaczen "drutami" ale wiem tylko tyle ze sa i klada
wewnetrze warstwy a nie przelotki


> Podsumowanie:
> Widzę, że w swojej krótkiej historii (tak od 1970 można przyjąć dla prostych
> obliczeń) elektronika poszła często w niewłaściwych kierunkach,
> zadawalając się marną technologią, która być może ładnie wygląda, ale jest
> jedną z przyczyn uszkodzeń urządzeń.
> W dobie spadających samolotów i zabitych z tego powodu ludzi, nie jestem
> przekonany, czy projektant urządzeń lotniczych może spać spokojnie,
> projektując płytę z przelotkami metalizowanymi w ilości powiedzmy 500 szt.
> na jednej płycie i pakując to do samolotu.

Ja nie zakladam ze zawiodla elektronika , jest jeszcze mozliwosc zestrzelenia
aby nie komromitowac sie ze czegos nie dopatrzono , a po 11 wrzesnia cos czesto
samoloty spadaja zwlaszcza nad woda .

> Żadna czarna skrzynka nie zarejestruje faktycznej przyczyny uszkodzenia,
> jeśli przelotka zacznie "przerywać".
> Jeśli chodzi o samą technologię metalizacji, zdaję sobie sprawę, że samo
> pokrycie metalem otworu, nie jest tak patologiczne. choć dość trudne
> zwłaszcza w procesie kontroli . Patologiczny jest wąski styk przelotki z
> ścieżką miedzianą.

I tak i nie , tak gdzie pokrywa sie miedzia goly laminat inaczej bedzie to
wygladac jesli metalizuje sie otwory na laminacie juz pokrytym warstwa Cu 12um ,
17,5um .
Jak powyzej napisalem , prosze czytac co jest na stronach plytkarni
1. oferuja miedz 35um a otwor 17,5um , wierca , metalizuja do 35um
czyli sciezka ma 17,5um naniesione fabrycznie + metalizacja w plytkarni 17,5m ,
otwor 0 + 17,5um
2. pokrywaja czysty laminat do 35um od zera czyli i sciezka i otwor ma te 35um


> Moja diagnoza dotycząca przelotek jest niejako częścią mojej wrogości do
> wszelkiego rodzaju złącz i styków w elektronice jak. np. przekaźniki,
> podstawki, szybkozłączki, złącza zaciskane, trymery rezystancyjne, switche,
> izostaty, styki obrotowe itp.
> Co o tym sądzicie?
>

Ja tylko sprzatam :) A jak przychodzi piatek , swieta , klient z reka w nocniku
i ma byc na juz to klient dostanie na juz , ale o niezawodnosc to niech martwi
sie sam :)

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl