XX YY pisze:
> Problem polega na tym , ze aby sie przekonac , ze cos jest
> bezwartosciowe albo wartosciowe to trzeba to najpierw miec. Kiedy juz
> bedziesz mial tego porsche to zrozumiesz ze jest to auto d.d. i
> zadowolisz sie rowerem do jazdy po miescie. Jesli tego wczesniej nie
> doswiadczysz to bedziesz czul sie nieszczesnikiem albo nieudacznikiem
> patrzac z perspektywy siodelka rowerowego na jadacych samochodami.

Widocznie nigdy nie włożyłeś większego wysiłku na rowerze bo byś nie
pisał takich dyrdymałów. Faktycznie samochód jest nadal dla wielu
wyznacznikiem statusu, ale to jest opcja dla ludzi dla których rower
jest przymusem i np. służy jako środek transportu do pracy. Są tacy co
jeżdżą rowerem po pracy i tu jest inna filozofia, wtedy w weekend
patrzysz z politowanie na blachosmrodziarzy co to robią niedzielną jazdę
kościół, miejscowa atrakcja a później smażalnia ryb. A przecież
przeciętniacy i ich rządzę nas artystów fotografów nie interesują ;).
I taki mały cytat pana Alexandra Von Schonburg:
"Prawdziwa sztuka to umiejętność - po pierwsze - rozpoznawania rzeczy
naprawdę pięknych , a po drugie - dozowania ich w taki sposób, by
czerpać jak najwięcej. Dlatego rezygnacja stanowi warunek przyjemności."


--
Pozdrawiam.
Bartko.