W dniu 2011-09-09 10:07, Michal Kleczek pisze:
> On 2011-09-09 09:55, t.o. wrote:
>> Użytkownik "Michal Kleczek" <k...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
>> news:j4c95r$j9o$1@news.onet.pl...
>>> On 2011-09-09 01:17, Andrzej Jarzabek wrote:
>>>> On 08/09/2011 07:07, Michal Kleczek wrote:
>>>>> On 2011-09-08 00:15, Andrzej Jarzabek wrote:
>>>>>>
>> [.....]
>>>> Przepraszam, czy znasz jakieś państwo, gdzie odmawia się leczenia
>>>> starym?
>>>
>>> Oczywiscie - moi rodzice (mieszkaja w Polsce) notorycznie sie
>>> spotykaja u lekarza z tekstem w stylu "w Pani/Pana wieku juz sie tego
>>> i tego nie leczy".
>>>
>>
>> Jest mnóstwo chorób, których na starość się nie leczy i nie wynika to z
>> przyczyn finansowych,
>
> A jakich - jezeli oczywiscie wiek (i ogolny stan zdrowia) nie stanowi
> zagrozenia dla bezpieczenstwa przeprowadzenia zabiegu (co w przypadkach
> o ktorych pisze nie wystepuje)?
>
> Przeciez NFZ ma nawet klauzule, ze pewnych zabiegow nie finansuje w
> przypadku pacjentow powyzej okreslonej granicy wieku (bez wnikania w ich
> stan zdrowia). Po prostu: nie oplaca sie.

Cóż - usługi medyczne koniec końców kosztują. Mam nadzieję, że co do
tego zgadzamy się wszyscy.

Pieniędzy na leczenie jest ograniczona ilość - czy to wydawanych
z prywatnych kieszeni, czy z podatków (via NFZ). Zastrzeżenie - jak
wyżej.

Założenie kolejne - pieniędzy jest mniej, niż potrzeb. Jeśli ktoś chce
to założenie podważać - zapraszam do osobnego podwątku, spróbujemy
wspólnie znaleźć ceny poszczególnych świadczeń, potencjalne
zapotrzebownanie na nie i górne ograniczenie budżetu.

Przy takich założeniach popyt przewyższa podaż.

Rozwiązanie wolnorynkowe spowodowałoby po prostu wzorst cen. System
taki premiuje osoby, które mają więcej pieniędzy - jako pierwsi leczą
się bogaci, a nie biedni. W przybliżeniu (dość grubym) leczą się ci,
którzy efektywnie pracowali.

Interwencja polegająca na sztucznym utrzymaniu niskich cen ("darmowa
służba zdrowia") powoduje powstawanie kolejek - leczyć chce się każdy,
bo czemu nie? Jeśli mamy proste kolejki z zasadą "kto pierwszy ten
lepszy" to w przybliżeniu wygrywają ci, którzy częściej się badają
i są szybciej diagnozowani. Efekt - wgrywają bardziej zapobiegliwi,
interesujący się swoim stanem zdrowia.

Rozwiązanie z "ręczną selekcją" - urzednicy decydują, kogo leczyć, kogo
nie. Urzędnicy mogą (i chcyba powinni) wspierać się radami lekarzy.
W takim systemie wygrywają ci, którzy z powodów medycznych mają
najgorzej (wskazania medyczne). Ewentualnie ci, których leczenie ma
najlepszy stosunek "poprawa długości lub jakości życia/cena", gdzie
pierwszy człon arbitralnie ustalają urzędnicy.

W praktyce system jest mieszany - są prywatne szpitale i przychodnie,
są kolejki priorytetyzowane w różny sposób. Do tego dochodzą patologie
w stylu "priorytetyzacji za pomocą koperty" (choć niektórzy powiedzą -
element wolnego rynku).

>> innym problemem jest to czy Twoi rodzice przyjmują
>> to do wiadomości.
>>
>
> Oczywiscie, ze przyjmuja, wiec placa - i wtedy jakos nie ma problemu.

Ponieważ realny system jest mieszany - wszystkie trzy rozwiązania
(i pewnie jakieś inne, których na szybko nie wymyśliłem) się
przeplatają. Twoi rodzice wpierają właśnie rozwiązanie wolnorynkowe.

--
Paweł Kierski
n...@p...net