"dominik" <u...@d...net.pl> napisał:

> > A gdzie jest robiona korekcja różnic czułości poszczególnych komorek
> > matrycy? Bo mam wrażenie, że już w samej matrycy (jeśli się mylę - to
> > sorry).
>
> Nigdy nie widziałem aby takie operacje były robione na matrycy. Przed
> głównym procesorem czasem jest dodatkowy układ, który wstępnie przerabia
> dane wejściowe i może tam się to dziać, ale to jest i tak niezależne od
> samej matrycy. Układy, które widziałem (zdjęcia pod mikroskopami itd) nie
> zawierały nic poza adc i kontrolerami do zczytywania danych z nich. Jestem
> niemalże pewny, że operacja o której mówimy odbywa się dalej i przy
> lepszych środkach.

Nie wiem, gdzie ta operacja się odbywa, ale możliwości są dwie - jeśli tak
jak mówisz - poza matrycą - to takie przeskalowanie wywiera negatywny wpływ
na charakterystykę przenoszenia wartości tonalnych. Można temu
przeciwdziałać, zwiększajac ilość bitów pzretwonika analogowo-cyfrowego w
matrycy (np pzretywarzamy w matrycy sygnał z rozdzielczoscia 20 bitów aby po
korekcji mieć prawidłowy sygnał 16-bitowy) ale wiąże się to z koniecznoscią
wyprowadszenia z matrycy znacznie większej liczby informacji. DFużo
rozsadniejszym rozwiazaniem wydaje się wpływanie na charakterystyki
przetworników analogowo-cyfrwowych (np. poprzez zmianę napięcia
odniesienia) - ale wtedy kompensacja musi być wykonywana w samej matrycy.

>
> >> Czemu nie łatwiej takiego sygnału przekazać do specjalnego i bardzo
> >> rozbudowanego procesora? Przecież sobie o wiele lepiej poradzi, a
cyfrowe
> >> już nie ma dodatku szumu.
> > Np. dla ograniczenia ilości informacji przesyłanych miedzy matrycą a
> > procesorem.
>
> Ale co chcesz ograniczać? Przecież do procesora to i tak musi wjechać.
>
Nie wszystko musi wjechać - jak już pisałem powyżej - wykonanie poza matrycą
kompensacji różnic czułości poszczególnych komórek bez degradacji jakosci
sygnału wymaga zwiększenia ilości bitó pzretwornika A/C w matrycy - a każdy
dodatkwoy bit to dwukrotne zwiększenie ilości informacji. Lrem podawał też
przykłąd informacji o charakterystyce szumów poszczególnych pikseli - jeśli
procesor ma ja wykozryustywac, tzreba te informacje z matrycy do proicesora
przesłać (mam wrażenie, ze jednorazowe zbudowanie i przesłanie odpowiedniej
tablicy nie wystarczy, gdyz charakterystyki te moga się zmieniać w czasie).

>
> >> Dokładniej to gdzie będzie zysk w koszcie produkcji, że jakąś
funkcjonalną
> >> część wyniesiemy z głównego CPU do pomniejszego w matrycy? Zupełnie nie
> >> rozumiem. Chcesz powiedzieć, że takie sony zmierza do przymusowego
> >> obdzielania wszystkich bionzem?
> > Największy zysk będzie wtedy, gdy głónego CPU w ogóle nie będzie - załe
> > styerowanie aparatem pzrejmie jeden chip zintegrowany z matrycą.
>
> Uważasz, że możliwe jest żeby jakiś producent produkował aparaty, które
> inni będą tylko obierać w obydowy i wgrywać im style menu? Bardzo w to
> wątpię. Rozbierz jakiś aparat i zobaczysz - pół żółtego świata się na
> niego składa przy produkcji. Układów, pamięci, kontrollerów i całej gamy
> innych elementów od zatrzęsienia.

Mam wrazenie, ze dokładnie w podobny sposób argumentowali 35-40 lat temu
producenci kalkulatorów i zegarków elektronicznych:-)))) Mam jeszcze
(działajacy!) budzik cyfrowy który dostałem od kolegi w r. 1980 - całkiem
spora płytka i kilkadziesiąt elementów na niej...

> To o czym mówisz pewnie mogłoby mieć zalety, ale opracowanie i produkcja
> tego elementu byłaby raczej zabójcza.

??? Gdzie widzisz tę zabójczosć? Mam wrazenie, ze duzo bardziej
skomplikowane rzeczy były juz integrowane.

> Jeśli zrobienie matrycy nie zawsze
> się udaje, podobnie z wieloma innymi elementami - przy awarii jednego cały
> "aparat" byłby do wyrzucenia. Wątpię też że funkcjonalnie by było to
> rozsądnie podzielone.
>
Podobnie można argumentować, że przy wymianie jednego elementu cały procesor
będzie do wyrzucenia - więc należy go podzielić na kilka nmiejszych
układów... A tymczasem studentów elektroniki na studiach od wielu już lat
się uczy, zę integracja funkcji całego urządzenia w możliwie jak
najmniejszej ilości ukłądów scalonych pozwala na wzrost niezawodności.

>
> > Coś tak,
> > jak z ewolucją kalkulatorów - te pierwsze zawiarły kilkadziesiat układó
> > scalonych i jeszcze trochę elementów dyskretnych, we współczesnych -
cała
> > elektronika to jeden chip sterujący wyświetlaczem LCD i klawiaturą.
>
> Kalkulator nie jest w dzisiejszym świecie wyzwaniem. Nawet taki bardzo
> zaawansowany i tak jest rzędy wielkości prostszy niż aparat. Zupełnie nie
> ten rząd przesyłanych danych i nie te technologię. Co do faktu to masz
> rację, ale jeśli kiedykolwiek by do tego doszło o czym piszesz - to
> porównując do kalkulatorów jesteśmy na etapie glinianych tabliczek.
>
Tylko zwróć uwagę, że pierwsze kalkulatory zintegrowane w jeden układ
scalony pojawiły się pod koniec lat 70-tych ubiegłego stulecia - od tego
czasu technologia jednak 'nieco' poszła do pzrodu i umiemy juz integrować
układy bardzioej skomplikowane.


--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)