w...@g...com pisze:
>
> Konrad Anikiel napisał(a):
>> On 8 Jan, 14:37, "w...@g...com"
>> <w...@g...com> wrote:
>>
>>> ?Dora?ne p?kni?cie jest przy takich napr?eniach ?[(1/4 -1/3) Re] ma?o
>>> prawdopodobne.
>> A nigdy nie p?k?a Panu Wies?awowi korba peda?u w rowerze? .....
>> Konrad
> Jakem się ścigał, to miałem piękne stalowe korby, cienkie, pocieniane
> rowkiem, takie fikuśne dwuteuweczki. Nie pękły, ale ja nie osiłek.
> Kręciłem "z młynka". Ale pamięta taki jeden przypadek pęknięcia korby,
> też stalowej. No, ale korba pracuje na fajne obciążenia, takie
> skrętno-giętne. Ułamać oś pedału to mi się przytrafilo. Ale tylko
> jeden raz i nie na wyścigu.
> Co do szyny, to napoczęte pęknięcie prostopadłe do osi podłużnej może
> zaowocować prostopadłym przełomem.
> Ciekawe, choć mało czytelne są fotografie (rys.5.35) złomóww
> zmęczeniowych szyn kolejowych w: S. Kocańda, "Zmęczeniowe pękanie
> metali". Widać na nich wyraźny złom zmęczeniowy główki i doraźny
> szyjki i stopki. Robią wrażenie prostopadłego do osi podłużnej.
> Podobną fotografię można zobaczyć w : Bielajew, Soprotiwlenije
> materiałow, fig.638.
> Widziałem takie prostopadłe "pękanie" wału napoczete od karbu. 10%
> przełomu zmęczeniowego, reszta doraźny. Wał robiący bardzo solidne
> wrażenie. Tylko obciążenie gwałtownie zmienne i dla radości raz na
> obrót. ( Wał zwrotny w przenośniku zgrzebłowym).

No ale przecież zmęczeniowe przełomy zawsze mają jakąś część
pomarszczoną (małą) i gładką resztę (dużą). Proporcja zależy od
własności materiału, które są m.in. funkcją temperatury. Przy bardzo
kruchym materiale (niskiej temperaturze) w ogóle można nie zauważyć
strefy powolnego wzrostu pęknięcia. Miałem trochę do czynienia z
kolejowym żelastwem 11 lat temu, ale nie przypominam sobie żeby szyny
miały obowiązkowe badanie zmęczeniowe.
Konrad