On 07/18/2011 12:07 PM, Sebastian Biały wrote:
> On 2011-07-18 05:38, Jacek Radzikowski wrote:
>>> Nie. VBN działa na maszynie wirtualnej .NET. Małe kontrolery nie
>>> wspierają tego z bardzo wielu powodów. Jesteś skazany na assembler,
>>> jezyk C albo jakieś specjalizowane odmiany BASICa.
>> E, nie do końca. Netduino (http://netduino.com) jest programowane w
>> .net
> I zawiera w hardware 32-bitowy kontroler ARM7 i to raczej z tych
> większych. To już nie jest *mały* kontroler. Ponadto brak MMU powoduje

Ja wiem czy taki wielki? Tak, kilkanaście lat temu poważne komputery nie
miały takich zasobów, ale dziś taki procesor u nikogo nie powoduje opadu
szczęki. Ma wszystko co potrzeba, mieści się w obudowie, którą można bez
trudu przylutować byle lutownicą, więc dalej jeszcze można podciągnąć go
pod "mały" (choć nie maleńki).

> że trzeba go częsciowo emulować programowo (kopaktacja heapu) i mieć
> pojęcie o pisaniu na ciasne systemy więc to pokazywanie na siłę że
> można. No pewno ze można...

Ale po co komu MMU w systemie, który ma wykonać prostą zaprogramowaną
sekwencję operacji kiedy pojawi się stan aktywny na wejściu? Linuksa ani
windowsa nikt na tym instalować nie będzie. Nikt też nie oczekuje super
wydajności, więc te kilka cykli na posprzątanie sterty można odżałować.
W końcu sam pisałeś że to dość mocny procesor.

>> Przykłady aplikacji jakie widziałem były napisane w c#, ale może i
>> skompilowany VBN też by zadziałał.
> *Wszystko* mozna zrobić. Idąc tym tropem najprościej było by wsadzić
> małego PCta na atomie z windowsem. Tylko czy na pewno to dobra droga dla
> *początkującego* aby zaberać się za elektronikę od razu skacząc do ARM7?

Przesadzasz. To nie jest moduł z gołym procesorem, a klocek z maszyną
wirtualną .net i wszystkim niezbędnym do wykonania programu
skompilowanego do bytecodu. Do tego jest dostępna biblioteka
narzędziowa, która zdejmuje autorowi aplikacji z głowy problem
inicjalizacji peryferiów.
I to właśnie jest odpowiednia droga dla początkującego fascynata
techniki mikroprocesorowej. Dzięki temu, że moduł jest zgodny z rodziną
*duino, poskłada sobie cały system z gotowych klocków. Program napisze w
środowisku, z którym jest już zaznajomiony, 10 minut po wyjęciu z
pudełka będzie mu wesoło migać diodka w takt aplikacji, którą on sam
stworzy, a po kilku dniach będzie miał działający systemik który sobie
zbudował i ogromną satysfakcję z tego że stworzył coś sam na
mikroprocesorze. Jak już nabierze doświadczenia zabierze się za bardziej
skomplikowane problemy.
Gdybym to ja miał zaczynać, fakt że to samo można zrobić na 1000-krotnie
słabszym mikroprocesorku 4-bitowym nie miałby absolutnie żadnego znaczenia.

A czemu nie pecet? 2 podstawowe powody:
- Nie ma gotowego zestawu klocków z których można poskładać prosty system,
- Brak gotowych bibliotek do obsługi I/O.
Dla profesjonalisty to żaden problem. Dla początkującego przeszkoda nie
do pokonania.

A wracając do twojego stwierdzenia że Maciek jest skazany na assembler,
C czy specjalizowane odmiany Basica - nie jest.

pzdr.
j.