Tomasz Pyra pisze:

> Tyle że warstwa farby może być grubsza niż te niedokładności.
> Tego typu połączenia po prostu się dociera - tak samo wiele innych
> powierzchni wzajemnie pracujących też nie wycina pijana małpa, a jednak
> wymagają dotarcia.
>
> Zresztą co tu dużo mówić - wystarczy porównać powierzchnię klocka nowego
> i zużytego. Zużyty jest gładki jak szkło, nowy jest wyraźnie porowaty.
> Nie ma mowy żeby nowy klocek równomiernie rozłożył nacisk na nowej tarczy.

Ale małe chropowatości nie rozgrzeją tarczy punktowo, tzn jeśli punkty
styku są odległe od sienie o ułamki mm, to nie mam mowy o nierównomiernym
rozgrzewaniu tarczy. Zaś minimalne nierówności na większej powierzchni
ułożą się błyskawicznie właśnie dzięki chropowatościom klocka i nowej
tarczy - pierwsze kilka hamowań to tak jakby działał papier ścierny.

> A nawet jeśli założymy że nowe tarcze i klocki do siebie pasują
> idealnie, to zawsze pozostaje to, że tarcze zmienia się rzadziej niż
> klocki, a jak stara tarcza dostanie nowy klocek to już z całą pewnością
> do niej nie pasuje.

Ano zgoda, stara tarcza ma duże, widoczne wyżłobienia i dopasowanie
musi potrwać, ale nie są to przecież wieki.
Ale jednocześnie jest to argument na to że układ nowy klocek + nowa
tarcza dopasuje się w czasie proporcjonalnie krótszym (rząd? dwa?),
a nawet jeszcze szybciej dzięki wspomnianym chropowatościom.

--
Jakub Witkowski | Prezentowane opinie mogą być niepoważne,
z domeny | nieprawdziwe, lub nie odpowiadać w części
gts /kropka/ pl | lub całości poglądom ich Autora.