at Mon 08 of Feb 2010 13:24, adam wrote:

> Użytkownik "Janko Muzykant" napisał
>> Gramofony sprzedają się tylko dlatego, że się fajnie kręcą - szczerze
>> to mi się nawet podoba. Szpule zresztą też, a dyktafonu na kasetę
>> wciąż używam, bo się go włącza w 1/100 sekundy w przeciwieństwie do
>> większości tych z pamięcią flash.
>> Oczywiście ludzie dorabiają do tego teorie, że trzaski, szumu i brum
>> plus zjechana dynamika jest lepsza od braku tych śmieci w dźwięku.
>
> Nie do końca.
> Są takie płyty, które mimo wydania w 198-którymś-tam-roku na CD nadal
> grają gorzej niż wersja LP. Mimo kolejnych "remasteringowanych" edycji
> CD jakość się pogarsza.
> Mam na to twardy dowód w postaci A script for a Jester`s tear
> Marillion z 1983 roku. Mam LP i pierwsze wydanie CD (nie wiem z
> którego roku, kupiłęm gdzieś w 1989). LP da się słuchać z dużą
> przyjemnością, CD ledwie, z dużą przykrością.

Ówczesny remastering można porównać do dzisiejszego
najbardziej ordynarnego HDRa. A jeśli polski to...
końcówka starego kawału:
Zajączek po ciemku wymacał węża, dotyka, myśli:
oślizgłe to, mała głowa, nie ma uszu... Akustyk!

> I nie ma tu nic z dorabiania jakiejkolwiek ideologii. Po prostu suche
> fakty. Wszystkie efekty wynikające z cech gramofonu i płyty są
> całkowicie pomijalne w porównaniu do płaskiej ściany dźwięku. Materiał
> jest bardzo rozpięty dynamicznie i co mi po "cyfrowej ciszy" gdy za
> chwilę ogłusza kociokwik średnicy bez dołu ?
>
> Jeszcze dzisiaj postawiłbym sobie gramofon + lampę - taki zestaw
> zawsze grał mi najlepiej. Niestety moje dzieci byłby zbyt z tego faktu
> zadowolone ; )
>
> adam

--
nb