W dniu poniedziałek, 11 lutego 2013 00:58:41 UTC+1 użytkownik Andrzej Jarzabek
napisał:

> > Co z tego, że pokazuje, skoro przez swoją dynamiczność nie dałbym mu
> > szansy się wykazać.
>
> To jest argument nazasadzie: "może i ta cała obiektowość ma jakieś
> zalety przy pisaniu dużych systemów, ale co z tego, skoro nidgy bym nie
> zdecydował się użyć jej do pisania czegoś takiego".

Tak, to jest dokładnie taki argument. Poza tym, że obiektowość powstała z myślą o
dużych systemach i sama w sobie nie ma cech, który by były z nimi sprzeczne.

> >>> Statyczny system typów pozwala wyrazić związki między różnymi
> >>> bytami w programie, dzięki czemu szybciej widać jaki jest zakres
> >>> wprowadzanych zmian.
>
> >> Pozwala, ale są inne sposoby, które też pozwalają.
>
> > Droższe?
>
> Nie wiem nawet, jak to porównać. Chodzi o zupełnie inny paradygmat
> pisania programów,

Droższy? Bardziej efektywny? Czy jedynie "też pozwala"?

Jeśli coś ma być inaczej, to ma być po coś i ma się opłacać.

> > Jak do tej pory jedyny code reuse między różnymi typami widywałem w
> > kontenerach
>
> To niewiele widziałeś.

Możliwe, ale nie czuję się tym pokrzywdzony a skoro tak, to najwyraźniej nic nie
straciłem, że nie widziałem.
Poproszę o lepszy argument, niż "niewiele widziałeś".

> Żeby nie było: w C++ da się osiągnąć niezły code reuse, ale czasem
> sensowne zrobienie tego wymaga ostrego lawirowania między dziedziczeniem
> klas a szablonami.

Statyczne typowanie ma swój koszt. Pytanie, jaki jest końcowy bilans.

> > Innym przykładem może być np. serializacja, ale ponieważ
> > temat serializacji pojawia się w systemach rozproszonych, które
> > zwykle są heterogeniczne, to i tutaj mało mnie interesuje, co mi ma
> > do zaoferowania jakiś jeden język, bo zwykle co by nie miał, to i tak
> > nie rozwiązuje to problemu heterogeniczności.
>
> Można tak zrobić system rozproszony, żeby nie był heterogeniczny.

Dlaczego? Po co? Żeby móc powiedzieć, że jakiś jeden język jest OK?
Jednym z celów rozpraszania jest wykorzystanie zalet różnych technologii, bo różne
technologie mają swoje mocne punkty w różnych częściach całości.

Czyli znowu mamy podobny argument: co z tego, że język dynamiczny daje fajną
serializację w homogenicznym systemie rozproszonym, skoro nie robię homogenicznych
systemów rozproszonych. Ten argument może być niewygodny, ale jest realny i oznacza,
że w realu wartość dodana dynamicznego systemu typów jest mniejsza, niż się
reklamuje.

> Poza tym jest też taki dyanmiczny język specjalnie zaprojektowany do
> pisania homogenicznych systemów rozproszonych jakim jest Erlang.

I jego też nie użyję z powodu tego samego argumentu?

Tak, wiem, że ktoś takie systemy pisze. Ale *ja* nie piszę, więc Erlang rozwiązuje
problem, którego nie mam a tych, które mam, nie rozwiązuje.

> >> loose coupling
>
> > Daję radę bez dynamicznego systemu typów.
>
> Nie chodzi o to, czy daje radę, tylko czy jest wygodne, łatwe i proste.

Całe programowanie obiektowe powstało po to, żeby mieć loose coupling, więc nie widzę
tu problemu. Realizacja OO w mainstreamowych językach sprawia, że jest to zarówno
wygodne, łatwie i proste.

> W jęyku dynamicznie typowanym też nie potrzebujesz takiego unit testu,
> bo skoro masz test, który testuje, to, co robi foo, kiedy wywołuje bar z
> tą liczbą parametrów, to on automatycznie sprawdza też, że może zawołać
> z taką listą, z jaką woła.

Zakładając pokrycie 100%. Bo tylko wtedy faktycznie zawoła.
Testy z pokryciem 100% są bardzo kosztowne.

> > Nabijam się, ale na poważnie: nie raz dostałem po gałach różnymi
> > komunikatami, które ładnie zdradzały w czym dany serwis został
> > ulepiony, więc potwierdzam: faktycznie, masz rację, pisze się.
>
> I co, wyjątków z Javy nie widujesz?

A czy ja gdzieś w tej dyskusji napisałem, że Java jest dla mnie statycznym językiem?

(Wyprzedzam następne pytanie: w C++ i w Adzie też wyjątki widuję.)

--
Maciej Sobczak * http://www.msobczak.com * http://www.inspirel.com