W dniu 2013-12-03 18:50, Mariusz [mr.] pisze:
>
>> Eksperymentowałem z HDR (3 x krok 2 ev w Photomatix) ale nigdy tak to
>> nie wychodzi jak trzeba.
>
>
> ZDECYDOWANIE ZA MAŁO! 2 EV to jest nic! Sam sobie pomierz - jakie
> światło ma "ciemność miasta", a jakie "latarnia wypełniająca kadr".

Masz na myśli, że za mało to 2 czy 6 ev? 3x2ev = 6ev (+ dynamika
matrycy). Oczywiście, że rozpiętość zależna jest od konkretnego
przypadku sceny - o czym niżej piszę.

>> Owszem, mogę dać dużą różnicę dynamiki i światła wyjdą jak należy ale
>> co z tego kiedy wokół lamp jest jeszcze aureola zakłócająca efekt
>> składania zdjęć. Gdy wytnę lampę ręcznie
>
>
> Nigdy nie wycinaj ręcznie! To niemal gwarancja fałszywego efektu.

Dokładnie tak. Efekt byłby do bani i to delikatnie mówiąc.

> Pisałem o tym kiedyś:
>
> To jest słuszne podejście, ale tylko w sytuacji mocnej nieciągłości
> (co akurat w kościele najczęściej ma miejsce) - mocnego zerwania
> histogramu na oddzielną "wysepkę".

I też nie do końca bo gdy kurz się w powietrzu unosi a światło będzie
dość mocne a nie tylko tląca się żarówka, to powstanie wspomniana
"łuna". Wycinanki również i w tym przypadku dadzą koszmarny efekt.

> Robienie takich sztuczek już choćby z
> niebem w krajobrazie może doprowadzić do wrażenia sztuczności - dla mnie
> jest to robienie "drugiego ząbka", ale trudno to pokazać bez ASCII:

Tak, rozumiem to. Nie mam wątpliwości, że to marne efekty da. Nie muszę
nawet testować.

> Efekt podmianki świateł z niżej naświetlonym kadrem:
>
> /| /|
> _/ |/ |_
>
> - sztuczne zdublowanie poziomów jasności obszarów naturalnie mocno
> różniących się jasnością.

Tak, to oczywiste.

>
> Jeśli obszar zmiany jasności jest ciągły, to należy go kompresować
> też w sposób ciągły-liniowy. Dopiero gdy w zmianie jest jakaś luka w
> zakresie, to można w sposób sztuczny spróbować tę lukę jeszcze mocniej
> dokompresować, np. krzywymi.

Zobacz konkretny przypadek:
http://www.tapeciarnia.pl/tapety/normalne/183229_mol
o_latarnia_noc.jpg

Załóżmy, ze obiektem rozważań jest ta latarnia a zdjęcie jest 32-bitowe,
"ogarniające" pełną dynamikę źródła. Zwróć uwagę na jej otoczkę. Masz
tam "gwiazdkę". Jeśli potraktujesz to liniowo kompresją (np. maska
eliptyczna z rozmyciem), to skompresujesz również to co jest między
promieniami. W efekcie dostaniesz ciemne promienie między jasnymi.
Chyba... że zrobiłbym z tego rysunku maskę. Jasność maski wyznaczałaby
stopień kompresowania. Ciemne fragmenty pozostałyby nietknięte. Czy to
właściwe podejście? Poniekąd to ręczna dłubanina.

> Oczywiście jeśli zakres do kompresji będzie
> za duży, to i efekt musi wyjść sztuczny, tak jak sztuczne jest
> równoczesne widzenie w tak zróżnicowanym oświetleniu.

Tak, chodzi o "zasymulowanie" akomodacji oka na papierze w końcu. Więc
trzeba jakieś obejścia poczynić w postaci kompresji.


--
Pozdrawiam
Marek