W dniu 2012-02-05 23:23, Sebastian Biały pisze:
> On 2012-02-05 22:43, RoMan Mandziejewicz wrote:
>> Mało profesjonalne - lekkie podgrzanie lutownicą i scieżki odchodzą :(
>
> Ano wlasnie, pamiętam że robiły się bąble od byle podgrzania.

Przesadzacie Koledzy. Mam jeszcze trochę laminatu fenolowo-papierowego,
i nawet jeszcze zdarza mi się go użyć. Ten mój jest "dwuuncjowy", więc
do niektórych zastosowań całkiem sympatyczny. A lutuje się podobnie jak
szklanoepoksydowy, nic nie odłazi. A wierci dużo łatwiej. Tylko wygląda
niemodnie :-)
Kupiłem w Bomisie wielki arkusz, ze czterdzieści lat temu.

Pozdrawiam,
Paweł

do góry

W dniu 2012-02-06 16:52, Paweł Pawłowicz pisze:
> W dniu 2012-02-05 23:23, Sebastian Biały pisze:
>> On 2012-02-05 22:43, RoMan Mandziejewicz wrote:
>>> Mało profesjonalne - lekkie podgrzanie lutownicą i scieżki odchodzą :(
>>
>> Ano wlasnie, pamiętam że robiły się bąble od byle podgrzania.
>
> Przesadzacie Koledzy. Mam jeszcze trochę laminatu fenolowo-papierowego,
> i nawet jeszcze zdarza mi się go użyć. Ten mój jest "dwuuncjowy", więc
> do niektórych zastosowań całkiem sympatyczny. A lutuje się podobnie jak
> szklanoepoksydowy, nic nie odłazi.

Pewnie masz wystarczająco dużo wprawy aby go polutować bez zniszczenia.
Problem wystąpi gdy będziesz potrzebował odlutować uszkodzony element i
wlutować nowy. Z mojego doświadczenia wynika, że fenolowy-papierowy jest
znacznie mniej odporny na takie operacje niż szklano-epoksydowy. Fakt,
że za to łatwiej się wierci ale ja już bym go nie stosował.


--
pozdrawiam
MD

do góry

W dniu 2012-02-06 18:18, Mario pisze:

> Pewnie masz wystarczająco dużo wprawy aby go polutować bez zniszczenia.
> Problem wystąpi gdy będziesz potrzebował odlutować uszkodzony element i
> wlutować nowy. Z mojego doświadczenia wynika, że fenolowy-papierowy jest
> znacznie mniej odporny na takie operacje niż szklano-epoksydowy. Fakt,
> że za to łatwiej się wierci ale ja już bym go nie stosował.

Myślę, że raczej są laminaty fenolowo-papierowe różnej jakości. Przy
naprawach sprzętu produkcji Unitry rzeczywiście ścieżki odłaziły po
nadmiernym przygrzaniu. Ale ten mój jest dziwnie odporny, zdarzało mi
się wymieniać elementy, nawet kilka razy, bez katastrofy, przy ścieżkach
16 mils. Oczywiście, wszystko można spieprzyć, ale to dotyczy każdego
rodzaju laminatu. I nie tylko laminatu, niestety.

Pozdrawiam,
Paweł

do góry

Użytkownik JK napisał:
> W dniu 2012-02-05 17:11, Sebastian Biały pisze:
>> Witam.
>>
>> Jaka jest poprawna nazwa handlowa gubej (około
>> 1cm) płyty z laminatu bez miedzi stosowanej
>> dawniej jako podkład pod bezpieczniki w małych
>> rozdzielniach? Było to miękkie i przyjemne w
>> wierceniu, składało się to z jakiegoś rodzaju
>> siatki nasączonej żywicą (?). Kolor
>> ciemnobrązowy.
>
> Tekstolit? Ale miękki to on nie był.

Klasyczny tekstolit to był miękki - w końcu laminat fenolowo -
bawełniany. Gorzej jak się ktoś narwał na płyty z laminatu szklano -
epoksydowego, wiertło HSS praktycznie na jeden - dwa otwory i już tępe i
stożkowate...

--
Darek

do góry

Użytkownik Mario napisał:
> W dniu 2012-02-05 19:24, dziadek Ben pisze:
>>> ... Kolor ciemnobrązowy.
>>
>> Skoro ciemnobrązowy, to bakelit. I rzeczywiście był stosowany w
>> tablicach (liczniki, bezpieczniki).
>>
>
> Bakelit raczej był czarny.

Od czarnego po ciemnobrązowy.

> http://tworzywa.blogspot.com/2009/11/bakelit-najstar
sze-syntetyczne-tworzywo.html
>
> I pytający pisał o siateczce i miękkości podczas wiercenia.

Co jednoznacznie przesądza o materiale zbrojonym tkaniną - czyli nie
bakelit.

Stare, brązowe i zbrojone tkaniną - jeśli jeszcze przy obróbce lub
podgrzaniu śmierdzi jak prosektorium to z pewnością tekstolit.

--
Darek

do góry

Użytkownik PP napisał:
>> Skoro ciemnobrązowy, to bakelit. I rzeczywiście był stosowany w
>> tablicach (liczniki, bezpieczniki).
>>
> Tales był z Miletu a sedes z bakelitu jak mówiono w kabarecie :)
> Bakelit niesympatycznie śmierdział przy przegrzaniu a nawet przy
> wierceniu, przy uderzeniu można było zauważyć odpadające łuski,
> tekstolit na moje oko bardziej wytrzymały miał widoczną strukturę jak
> tkanina.

Ale tekstolit przy nagrzaniu czy obróbce śmierdzi identycznie jak
bakelit - bo i jedno i drugie jest tworzywem na bazie żywic fenolowo -
formaldehydowych, różnica w wypełniaczach (tkanina w tekstolicie,
krótkie włókno lub wypełniacz ziarnisty w bakelicie).

--
Darek

do góry

Użytkownik RoMan Mandziejewicz napisał:
> Hello Sebastian,
>
> Sunday, February 5, 2012, 10:20:11 PM, you wrote:
>
>> A czy tekstolit stosowany był z wartwą miedzi na płytki drukowane?
>
> Tak.
>
>> *Wydaje* mi się że miałem w ręku kiedyś coś produkcji PRL (magnetofon o
>> ile pamiętam) z zaskakująco elastyczną płytką, na oko to był ten sam
>> materiał tylko znacznie cieńszy.
>
> Nie trzeba tak daleko - nawet AVT potrafiło sprzedawać jeszcze bardzo
> niedawno (kilka lat temu) niektóre zestawy na takim laminacie. Właśnie
> w ręce trzymam stary AVT2382 na laminacie fenolowym :(

Ale fenolowo - szklanym, fenolowo - bawełnianym czy fenolowo -
papierowym (ten był mocno popularny ze względu na wyjątkowo niskie
koszty produkcji)?

--
Darek

do góry

Hello Dariusz,

Monday, February 6, 2012, 8:45:15 PM, you wrote:

>>> A czy tekstolit stosowany był z wartwą miedzi na płytki drukowane?
>> Tak.
>>> *Wydaje* mi się że miałem w ręku kiedyś coś produkcji PRL (magnetofon o
>>> ile pamiętam) z zaskakująco elastyczną płytką, na oko to był ten sam
>>> materiał tylko znacznie cieńszy.
>> Nie trzeba tak daleko - nawet AVT potrafiło sprzedawać jeszcze bardzo
>> niedawno (kilka lat temu) niektóre zestawy na takim laminacie. Właśnie
>> w ręce trzymam stary AVT2382 na laminacie fenolowym :(
> Ale fenolowo - szklanym, fenolowo - bawełnianym czy fenolowo -
> papierowym (ten był mocno popularny ze względu na wyjątkowo niskie
> koszty produkcji)?

Musiałbym zniszczyć, żeby okreslić dokladnie. Ale zapach formaliny przy
lutowaniu był nie do podrobienia.


--
Best regards,
RoMan mailto:r...@p...pl
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)

do góry

Użytkownik RoMan Mandziejewicz napisał:
> Hello Dariusz,
>
> Monday, February 6, 2012, 8:45:15 PM, you wrote:
>
>>>> A czy tekstolit stosowany był z wartwą miedzi na płytki drukowane?
>>> Tak.
>>>> *Wydaje* mi się że miałem w ręku kiedyś coś produkcji PRL (magnetofon o
>>>> ile pamiętam) z zaskakująco elastyczną płytką, na oko to był ten sam
>>>> materiał tylko znacznie cieńszy.
>>> Nie trzeba tak daleko - nawet AVT potrafiło sprzedawać jeszcze bardzo
>>> niedawno (kilka lat temu) niektóre zestawy na takim laminacie. Właśnie
>>> w ręce trzymam stary AVT2382 na laminacie fenolowym :(
>> Ale fenolowo - szklanym, fenolowo - bawełnianym czy fenolowo -
>> papierowym (ten był mocno popularny ze względu na wyjątkowo niskie
>> koszty produkcji)?
>
> Musiałbym zniszczyć, żeby okreslić dokladnie. Ale zapach formaliny przy
> lutowaniu był nie do podrobienia.

Szkło i bawełna miały fakturę tkaniny, bawełna wiertłom nie szkodziła,
szkło wiertło HSS po trzech otworach tępiło...

Papier nie miał faktury, papier był gładki.

--
Darek

do góry

Hello Dariusz,

Tuesday, February 7, 2012, 9:45:41 PM, you wrote:

[...]

>> Musiałbym zniszczyć, żeby okreslić dokladnie. Ale zapach formaliny przy
>> lutowaniu był nie do podrobienia.
> Szkło i bawełna miały fakturę tkaniny, bawełna wiertłom nie szkodziła,
> szkło wiertło HSS po trzech otworach tępiło...
> Papier nie miał faktury, papier był gładki.

Własnie w tym problem, że z jednej strony widać fakturę a z drigiej
nie. I teraz nie wiadomo, czy to faktura, że zła ilość farby na sicie
do maski z jednej strony :(


--
Best regards,
RoMan mailto:r...@p...pl
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)

do góry