Użytkownik "Andrzej P. Wozniak" <u...@p...onet.pl.invalid> napisał w
wiadomości news:595f0c58$0$5164$65785112@news.neostrada.pl...
> Osoba podpisana jako HF5BS <h...@...pl>
> w artykule <news:ojm5cs$6h1$1@node1.news.atman.pl> pisze:
>
>> Jak podali, że przy spawaniu w otulinie jest coś-tam-coś-tam 7000 (siedem
>> tysięcy *1) stopni, to trudno, może taka technologia...
>
> Prawdopodobnie nie przeliczono stopni Fahrenheita - łuk elektryczny

Pewnie tak... Ale sam przyznasz, że ktoś powinien to sprawdzić. Mnie np.
drażni, że jak gdzieś jest poruszona wielkość np. 35 mil na godzinę, to
uporczywie, lektor gada 50 kilometrów na godzinę.

> spawarki ma temperaturę około 4000 °C (z przeliczenia wychodzi 3781 °C),
> ale w niektórych zastosowaniach może się pojawić nawet 7000 °C.

Tylko to do cięcia raczej, gdzie jak jest wysoko, to materiał jest... no,
odparowuje. Choć nie wiem, czy to takie zdrowe dla otoczenia.

>
>> Jak podali, że strumień plazmy do cięcia blach 2 cm ma 16000 stopni, to
>> trudno, musi być gorąco, by było skutecznie.
>
> Tu podobnie. Temperatura plazmy do cięcia musi być wyższa niż temperatura
> łuku do spawania. Z przeliczenia wychodzi około 9000 °C, ale w zależności
> od zastosowania może być to nawet do 30000 °C.

To jeszcze plazmę zrozumiem. Ale 7 tysięcy przy spawaniu? Gdzie nawet
wolfram wrze poniżej 6000 stopni...

>
>> Ale jak podali, że kamerton drga 5000 razy na sekundę, to jęknąłem tylko
>> "Kurwa, jakie bzdury pierdolą"... Ta... 70 razy szybciej, niżz koliber
>> macha skrzydłami.
>
> Owszem, to są bzdury. Kamerton ma 440 Hz[1]. Nie wiem, skąd tu im się
> przeliczyło, ale i tak dobrze, że nie wyszło 5 kilocykli.

Otóż właśnie. Sądząc po wielkościach, ktoś im zapodał, że koliber macha te
kilkadziesiąt razy na sekundę, ktoś inny, że kamerton jest razy 70,
przeliczyli i wyszło 5 tysięcy.

>
>> Tymczasem, oglądając dalej, jak byk na kamertonie
>> jest 440... (na innych jest odpowiednio do struny, jak stroiciel
>> fortepian stroi)
>
> Coś niejasno piszesz. Dobry stroiciel stroi najpierw jeden dźwięk (strunę
> w przypadku fortepianu) według częstotliwości wzorcowej kamertonu, a potem
> stroi pozostałe dźwięki tak, aby współbrzmiały z już nastrojonymi. Innych
> częstotliwości wzorcowych stosować nie musi.

Już tłumaczę - produkowali zestaw kamertonów, na poszczególne dźwięki w
granicach oktawy, stąd było ich, nie zdążyłem policzyć, ale pewnie 12, tyle,
ile półtonów w oktawie, a strojenie pozostałych oktaw wiadomo, na
współbrzmienie odpowiednich dźwięków. Mam koleżankę, która zajmowała sie tą
specjalnością, no, fortepianina stroiła, ale nie wiem, czy ją złapię, bo ona
na drugim końcu Polski mieszka i nie mam do niej namiarów. Nienajłatwiejsze
zajęcie, z tego co pamiętam, co mi mówiła. Podpytałbym ją o szczegóły.
Kojarzę niuanse względem poszczególnych gam, drobne, acz istotne różnice w
nastrojeniu, zwłaszcza chyba półtonów (czarne klawisze, białe w klawesynie).

> Do szybkiego strojenia używa się czasem kamertonu chromatycznego (dawniej
> zwykle dmuchanego, współcześnie też elektronicznego), który pozwala
> wydobywać dźwięki z zakresu całej oktawy, ale dokładne zestrojenie zawsze
> prowadzi się według kamertonu a?, zaczynając od instrumentu
> najtrudniejszego
> do nastrojenia.

To może pozostałe kamertony były do wstępnego zestrojenia, a ostatecznie
robiono to "po bożemu"? Trzeba brać poprawkę na bzdurowatość tych programów
(to był, z angielskim tytułem "How do they do it"), więc nie zdziwię się
(zwłaszcza wobec tego, co co rusz widuję w nich, oglądam bardziej dla
ciekawości, niż wiedzy), jeśli rzeczywistość jest inna, niż przedstawiają. W
każdym razie coś tam pitolili, że firma zajmuje się tym prawie 200 lat...

>
> [1] W 1939 r. ustalono, że dźwięk a? (la) wydawany przez kamerton, który
> jest podstawą do strojenia instrumentów na całym świecie, ma mieć równe
> 440 Hz, wcześniej ten dźwięk strojono głównie na 432 Hz.

Wiesz może co się stało, że zaszła taka zmiana?

--
Psy kochają przyjaciół i gryzą wrogów,
w odróżnieniu od ludzi, którzy niezdolni są do czystej miłości
i zawsze muszą mieszać miłość z nienawiścią.
(C) Zygmunt Freud.