Pan Przemysław Kowalik napisał:

>>> Na ile brak stacjonarnego mógł mieć wpływ na pojawienie się mysli
>>> "wszyscy będą to chcieli mieć"?
>>
>> Na pewno w sporym stopniu...
>
> Dla tych co stacjonarnych nie mieli to tak. Ale wydaje mi się, że jednak
> dla wszystkich istotna była możliwość kontaktu bezdrutowego o zasięgu
> większym niż pozwalały na to stacjonarki bezprzewodowe (wliczając nawet
> takie wynalazki http://www.teldom.com.pl/cennik/telefony.htm).

Ja kombinowałem z jednym takim wynalazkiem i ze znajomym co telefon
miał (a ja nie). Jak się wyszło na dach, to prawie łapało. Ale tylko
prawie. Teraz zmierzyłem guglem -- 1060 metrów.

>> Zresztą o mobilnym telefonie marzyłem od obejrzenia "Gamonia". O
>
> Kiedy go obejrzałeś po raz pierwszy? Zastanawiam się, czy takie telefony
> samochodowe naprawdę wtedy istniały (film jest z roku 1965)? Wychodziło
> na to, że mają nie tylko niezły zasięg ale i coś jakby roaming,
> przynajmniej między Francją a Włochami :-). De Funes miał jeszcze
> telefon samochodowy AFAIR przynajmniej w "Przygodach Rabbiego Jakuba" z
> 1973 (ale postępu technologicznego od "Gamonia" nie było widać :-)). A
> najstarszy polski film, w którym widziałem telefon mobilny, pochodzi z
> 1977 ("Kochaj albo rzuć", jeden z Polonusów z Chicagowa miał telefon w
> samochodzie).

Znajomy miał telefon w samochodzie (w polonezie) na przełomie lat 80/90.
Mówiło się na to "telefon na panienkę", bo był tylko jakiś przycisk do
wywołania, a nunerki zamawiało się u owej panienki paszczowo. Miał to,
bo w miejscu, w którym mieszkał było całkowite BMT. Gdy chciał zadzwonić,
wsiadł w gablote i jechał na górkę. Bo tylko tam był zasięg.

Wcześniej za komuny ludzie śmiali się z dowcipu, w którym facet dorobił
się takiej kasy, że miał nawet telefon w samochodzie. No i dzwoni do
kumpla z dzieciństwa co wyjechał do Ameryki i mu opowiada co i jak. Ten
na to, że też właśnie jedzie swoim cadillakiem. Pogadali tak krótką
chwilę, aż kumpel mówi "muszę kończyć, bo drugi telefon dzwoni".
Jak tylko weszły w Polsce komórki i przytrafiła mi sie taka rozmowa
samochód-samochód, to mojemu rozmówcy przypomniał się ten kawał.
I wtedy jadący ze mną kolega podaje mi swój telefon -- "masz, bo nie
mogą sie do ciebie dodzwonić, ciągle zajęte". No to się wtedy poczułem!
A na dodatek szofera mieliśmy.

--
Jarek