W dniu 2019-04-07 o 00:45, Krzysztof Halasa pisze:

> Tzn. taki jak oczami? 3 klatki 8-bitowe? Czy 3 klatki RAW?

3 klatki RAW. Robiłem kiedyś testy. Dopiero przy 18 bitach udawało mi
się coś z cieni wydobyć w takim stopniu jak ja to widzę. Pomijając
zmagania z nadmiernym spłaszczeniem świateł. W konwersji HDR -> typowy
monitor, to wyczyn. Ale daje się.

> No ale przecież chyba jasne było że nie to miałem na myśli.

Oki, to nie zrozumieliśmy się.

> Pamiętasz kto wyprodukował ten 12-bitowy monitor, albo może nawet
> jaki to był typ?

Szukałem przez chwilę w Google. Nie znalazłem w lawinie współczesnych
pseudo-HDRów. Jutro spróbuję ponownie. Była cała demonstracja na stronie
producenta.

> Ale korekcja gamma i kalibracja na 16 bitach nie usunie bandingu w
> żaden sposób, jeśli matryca jest 8 lub 10-bitowa.

Usunie, bo matryce są wtedy więcej bitowe niż docierający 8-mio bitowy
sygnał. Zapoznaj się z monitorami np. EIZO, które posiadają 16-bitowy
LUT. Efekt skalibrowania monitora nie powoduje zniekształceń ciągłości
paska szarości jak to ma miejsce w monitorach bez LUT.

>> Niestety nie śledzę rynku. W grafice 3D od lat już nie siedzę.
>
> Nie miałem na myśli wcale grafiki 3D.

Wiem, ale właśnie ten soft był wstanie wtedy wykorzystać możliwości
monitorów HDR. W Photoshopie nie było szans na to. Tak więc obraz z
aparatu trzeba było renderować na jakąś powierzchnię by go móc oglądać w
HDR.

Wyjaśnię, że nie takie było wykorzystanie HDR w normalnej pracy.
Chodziło o wkomponowywanie syntetycznej sceny w realne warunki
oświetleniowe. Załóżmy, że jesteś w lesie, ostre słońce przenika przez
korony drzew, a na ziemi leżą zacienione liście. Rysujesz lustrzaną kulę
i chcesz by odbijała w realny sposób zastane otoczenie. Bez zdjęcia w
32-bit HDR nie było o czym dyskutować. Z tymi 32-bitami chodziło o
kolory wyrażone nie w uint lecz we float. Wtedy nawet wybuch supernovej
lub wnętrza dupy dało się odwzorować.

--
Pozdrawiam,
Marek