Wracając do tematu obsługi TCP/IP na małych mikrokontrolerach...

Jak już wspominałem, od jakiegoś czasu bawię się łącznością sieciową na
ośmiobitowych MCU (głównie Atmegi). Zacząłem od ENC28J60 i
minimalistycznego stosu Tuxgraphics. Używałem go głównie do przesyłania
informacji za pośrednictwem pakietów UDP. Nie korzystałem z bardziej
zaawansowanych funkcji, jak np. przydzielanie numeru IP z DHCP albo
zapytania DNS. Nie realizowałem także obsługi WWW - tego zresztą w ogóle
nie mam zamiaru robić na tak małych MCU. Nawet najprostsze strony
zabierają sporo flasha.

Oczywiście przy takim podejściu stos zajmował stosunkowo niewielką ilość
pamięci. Oczywiście jeszcze lepiej wyglądała sytuacja w przypadku
układów Wiznetu, wyposażonych w sprzętową obsługę stosu.

Teraz zastanawiam się jak bardzo zwiększy się zużycie zasobów po
przejściu na bardziej zaawansowany stos (np. uIP albo ten od
Microchipa). Migracja będzie konieczna, bo Tuxgraphics niestety nie
nadaje się do postawienia serwera telnetu.

Załóżmy, że urządzenie ma się komunikować ze światem za pośrednictwem
UDP, udostępniając także konsolę konfiguracyjną przez telnet. W
przyszłości w grę może wchodzić także dodanie innych funkcji (NTP, DNS).
Musi też oczywiście pozostać odpowiednia ilość zasobów na realizację
normalnych zadań (parsowanie poleceń, wykonywanie pomiarów, załączanie
wyjść).

Czy powinienem się spodziewać, że stos zajmie mi momentalne cały MCU?
Powinienem zapobiegawczo zastosowań większy procek (np. Atmega128/1284)
czy nie jest tak źle i coś w stylu Mega32/328/644 spokojnie wystarczy?

A może powinienem już od razu postawić na układy Wiznet i nie przejmować
się zużyciem zasobów przez stos?