>> śmierć Lech Kaczyński prawdopodobnie opuściłby pałac prezydencki za kilka
>> miesięcy po przegranych wyborach i zachowałby się w pamięci przeciętnego
>> Polaka jako niezbyt lubiany prezydent oddany głównie jednej opcji
>> politycznej. To, że zginął jako urzędujący prezydent w drodze na jakże
>> symboliczne uroczystosci w Katyniu spowodowało, ze stał się bohaterem
>> narodowym. I chyba nie ma to nic współnego z hipokryzją - taka jest po
>> prostu nasza, polska mentalność, że w obliczu nieszczęścia zapominamy o
>> waśniach i zaczynamy doceniać tych, ktorych nieszczęście dotknęło.
>> Przyznam,
>> że od wielu lat nie cierpiałem Lecha Kaczyńskeigo i partii którą
>> reprezentował, a jednak... w sobotę płakałem.
> nie nasza mentalnosć, tylko Twoja i Tobie podobnych.
> Dziwie sie ze teraz masz go za co cenić a przed śmiercią nie miałeś...
> jakies to dziwne
> Cenisz bo zginął? tym sie wsławił według ciebie? a ja myślałęm ze ludzi
> cein sie za dokonania a nie za to ze umierają.

Mentalnosc to nieodpowiednie slowo.
Po prostu polska tradycja jest taka, ze o zmarlym mowi sie dobrze lub wcale.
I to jest dobra tradycja. Smierc zamyka ziemski rozdzial w ktorym
zajmowalismy
sie roznymi malo jak sie nagle okazuje istotnymi sprawami.

Najlepsze wiec co mozesz zrobic to milczec. Na ocene dzialalnosci osob
ktore zginely bedzie inny czas i inne miejsce. Najlepiej jak sie tym zajma
za jakis czas historycy.

q