On 2012-08-28, xart <x...@g...com> wrote:
> Renderami aranżacji meblowych do katalogów zajmuję się od kilku lat,
> więc czytając ten wątek chętnie wtrącę swoje trzy grosze.

Zazdroszczę roboty :). Sam kiedyś trochę grzebałem w 3D, ale nie
zrobiłem niczego lepszego niż model roweru (choć dosyć wierny - kilka
godzin zmarnowałem na pomiarach :)).

> - modele CAD (przynajmniej te, z którymi się spotykałem) nie nadają się
> do wykorzystania wprost w fotorealistycznej wizualizacji komercyjnej
> ze względu na pewne uproszczenia w stosunku do obiektu rzeczywistego.

Ale wychodząc z nich można dojść do sensownego renderu szybciej, niż
gdyby zaczynało się od zera (lub szło po deski na scenografię :)).

> - wykonanie siatki modelu mebla wraz z zamapowaniem tekstur może zająć
> znacznie więcej niż godzinkę jeśli jest to np. mebel z dużą ilością
> łuków, frezów lub toczeń. (na pewno nie jest to drobiazg nawet dla
> magika)

Ale "podwątek" zaczął się od IKEA, a nie od "mebli ze szczegółami" :P.

> - przygotowanie odpowiedniej tekstury i materiału aby odpowiednio
> zachowywał się w świetle sceny nie jest zagadnieniem trywialnym i
> wymaga trochę czasu (i mocy maszyny)

Nie przesadzajmy. Hobbyści tworzą sceny nieróżniące się jakością od
tych profesjonalnych. Czasem zajmuje im to kilka miesięcy, ale katalogów
nie robią hobbyści w domu tylko zespołu zawodowych grafików, więc taki
typowy katalog dużego sklepu (~50 scen) mogą z gotowych modeli klepnąć
wystarczająco szybko.

> - na dzień dzisiejszy próba fotorealistycznego odwzorowania wszystkich
> niuansów tkanin używanych w meblach tapicerowanych byłaby bardzo
> czasochłonna i nieuzasadniona ekonomicznie.

I nieuzasadniona pod każdym innym względem. Spójrz w katalog, a potem
obejrzyj swoje mieszkanie. Nawet jeśli jest fenomenalnie urządzone
i posprzątane, to nie wygląda tak jak te na papierze. Rendery
nie są realistyczne i takie mają być. Nawet fotografie prawdziwych
scenografii są "sztuczne".
To trochę jak z aktorstwem. Dobry aktor to nie ten, który gra normalnego
człowieka. Dobry aktor gra postaci charakterystyczne i przesadzone
- zapadające w pamięć (to nie moje słowa tylko Pszoniaka, więc możemy
w nie uwierzyć :)).

pozdrawiam,
PK