W dniu 2011-02-28 16:53, A.L. pisze:
[...]
>>> Co to jest "styl zachodni"?...
>>
>> W tym wypadku - uznawanie, że bardzo wyraźnie wyartykułowane stanowisko
>> oznacza to, co oznacza, a nie piętnasty blef, bo ważniejsza jest zasada
>> "bez targowania nie ma interesów".
>
> Ale to wlasnei tak jest. Sam sie targowalem ostro pare razy

W takim razie sprawa nie do rozstrzygnięcia, bo zależna od osobistych
preferencji w komunikacji i negocjacji. Dla mnie ideałem jest napisanie
na karteczkach: pracodawca - maksimum, pracownik - minimum. Na
trzy-cztery wykładamy na stół. Jak maksimum jest większe od minimum, to
bierzemy średnią i wpisujemy do umowy, a jak nie - rozchodzimy się do
swoich zajęć. Wszystko inne jest dla mnie zgodnym z konwencjami
i "obyczajem" marnowaniem czasu.

Rozumiem, że skrajnie przeciwne podejście (targowanie się od 10%
maksimum i 1000% minimum przez dwie godziny, albo i dwa tygodnie)
też może mieć zwolenników. Dlatego lobbuję za podawaniem sensownych
widełek i bardziej zawężonymi negocjacjami, jako tymczasowym
kompromisem.

--
Paweł Kierski
n...@p...net