W dniu 2016-05-15 o 16:51, Andrzej W. pisze:
> W dniu 2016-05-15 o 15:56, John Smith pisze:
>> On 15-05-2016 14:58, Andrzej W. wrote:
>>> W dniu 2016-05-15 o 14:40, J.F. pisze:
>>>> Jakiego dekodowania ?
>>>> Karta ma na pokladzie pamiec. Do tej pamieci komputer przez magistrale
>>>> wpisuje dane. Karta te dane cyklicznie odczytuje, i do monitora,
>>>> piksel po pikselu wysyla. A - gdzies po drodze "dekoduje", czyli
>>>> zamienia kody znakow w pamieci na piksele.
>>>
>>> Nie pomyliło mi się, MDA posiada tylko tryb tekstowy, nie ma
>>> graficznego, nie jesteś w stanie zapalić piksela na ekranie a jedynie
>>> wyświetlić jeden z 255 znaków strony kodowej 437 w jednej z 2000 pozycji
>>> (80x25).
>>> Wystarczy buforować jedynie 14 linii (80 znaków) by móc odczytać i
>>> wyświetlać to co jest wysyłane przez MDA.
>>
>> A gdzie chciałbyś "buforować" te znaki?
>> K.
>>
>
> Nie wiem, czy czytałeś mój pierwszy mail...
>
> Zacznijmy od początku.
> Pytający szuka:
> 1. procesora na tyle szybkiego by odczytał mu dwa sygnał cyfrowe, które
> mogą zmieniać się co 80ns, nie mając zegara z którym te sygnały
> wygenerowano,
> 2. procesora posiadającego wyjście graficzne.
>
> Pierwszy warunek wskazuje na bare metal lub FPGA, drugi zaś jest raczej
> domeną środowisk opartych o OS.
> Połączenie obu warunków może być albo kosztowne albo zawodne (RPI z
> Linuxem).
>
> Moja teza jest taka, iż wyjście graficzne można zastąpić połączeniem
> szeregowym z dowolnym komputerem i temu komputerowi powierzyć
> wyświetlanie obrazu.
>
> Dalej zakładam, że dekodujemy tylko znaki bez jasności (jasność to drugi
> identyczny układ).
> Na MDA można spojrzeć jako 720×350x50 (12 600 000) pikseli na sekundę
> lub jako 80x25x8x50 (800 000) bitów na sekundę. O ile pierwsze trudno
> czymś przepchnąć to drugie już się da.
> Robimy więc antyMDA, czyli coś co nam dekoduje ciąg pikseli na ciąg
> znaków i te znaki wysyłamy do wyświetlenia gdzieś dalej.
>
> Jeśli uwzględnić jasność to potrzebujemy przepustowości 80x25x10x50 (1
> 000 000) bps.

Jakby tak przypomnieć sobie jak się różne rzeczy robiło...
Programik rezydentny przeglądający pamięć obrazu i wysyłający zmiany na
RS-a? A może i całą pamięć obrazu, bo w końcu parę ramek na sekundę
powinno wystarczyć dla całkiem sprawnego efektu wizualnego. W sumie to
nawet zbyt mocnego procka by nie trzeba było do tego. To chyba by było
do zrobienia bez większego wysiłku.

Pozdrawiam

DD