Użytkownik Piotr Gałka napisał:
>
> Użytkownik "gargamel" <s...@d...eu> napisał w wiadomości
> news:griskt$7u$2@news.wp.pl...
>> haha, ale widzisz że człowiek podpięty do sieci pobiera nominalnie 2mA, i
>> myślisz że człowiek normalnie podpięty jest w stanie sie odłączyć?
>> sprawdz
>> na sobie, powodzenia, a żeby popłynęło przez człowieka dajmy 30mA to albo
>> musi być mokry/spocony, albo mieć uszkodzona skurę
>>
> Sprawdzałem kilkakrotnie na sobie, ale nigdy nie w sposób planowany (z
> amperomierzem w szereg).
> Pierwszy raz jak miałem 4 lata. Pasjami lubiłem włączać i wyłączać
> lampki na choince. Gniazdka miały tak mały rant, że było tylko kwestią
> ilości prób kiedy trzymając wtyczkę w pięści uda mi się palcem połączyć
> oba bolce wtyczki.
> Najbardziej dostałem od 1200V DC gdy robiłem sobie oscyloskop (takie
> czasy były - chcesz mieć musisz sobie zrobić).
> Jedną rękę miałem opartą nadgarstkiem o metalową konstrukcję
> oscyloskopu, a drugą dotknąłem do -1200V.
> Straciłem wtedy wzrok na jakiś czas (sekundy/minuty - poczucia czasu też
> nie jestem pewien).
> Co do mA to niestety pojęcia nie mam.

Co do oscyloskopu - naruszyłeś świętą zasadę pracy pod napięciem
wyłącznie jedną ręką (druga w kieszeni). Ale nic to - miałem kumpla
który kiedyś wsadził łeb do wnętrza starego, lampowego radia bo mu linka
strojenia spadła a nie chciało mu się panel odkręcać. I tak jedną ręką
oparty o panel, drugą szarpał się z linką - i nosem dotknął do drucika
sterczącego z oka magicznego. Drucik był pod pełnym anodowym - kumpel
stwierdził że wie już jak działa dzwonek elektryczny...

A co do prądów - sucha skóra ludzka na opuszkach palców ma dla małych
napięć (poniżej progu elektrolizy) rezystancję przejścia rzędu 10kOhm
Przy 230V daje to 23mA - wystarczająco dużo żeby wyczuwalne skurcze
spowodować, niewystarczająco dużo żeby sparaliżować człowieka. Przy
zwiększeniu pola kontaktu i kontakcie do cieńszej skóry (choćby wnętrze
dłoni) prąd ten rośnie - w dodatku dla wyższych napięć rezystancja skóry
jest znacznie mniejsza. W efekcie podłączenie ręka - ręka to doże
kilkadziesiąt miliamperów - wartość 30mA w małych i 50mą w dużych
różnicówkach wybrano nieprzypadkowo - 30mą to granica możliwości
samouwolnienia (później szanse na samouwolnienie znacznie maleją), 50mA
to przy krótkim porażeniu prąd jeszcze zdrowemu człowiekowi nie czyniący
większej krzywdy. Przyjmuje się bowiem że zagrożenie dla życia stwarza
przepływ prądu powyżej 100mA, przy 250mA szanse przeżycia są już minimalne.

A w ogóle różnicówka ma odłączać głównie obwody w których urządzenia
mają przebicia na masę - przy prawidłowym zerowaniu upływ 50mA daje
napięcie dotykowe znacznie poniżej wartości dopuszczalnych (maksymalne,
o ile się nic w przepisach nie zmieniło, wynosi jak pamiętam 65V).
Zadziałanie dopiero po podłączeniu człowieka to w sumie porażka - coś
musiałoby być w instalacji nie tak (niewłaściwe zerowanie, odkryte
przewody, urządzenie w pierwszej klasie izolacji podpięte do gniazdka
bez bolca i eksploatowane w pobliżu większych mas metalowych (np.
kaloryfer) - bo na typowej podłodze pomieszczenia mieszkalnego to upływ
do ziemi nie powinien przekraczać wartości bezpiecznych.

--
Darek