> W indywidualnym przypadkui nie wiemy, ale w skali dużej firmy jak
> najbardziej można zbierać dane między wysiłkiem włożonym w testowanie s
> stratami z fakapów.

I właśnie piszę o tym, że z tych zebranych danych rodzi się zainteresowanie metodami
formalnymi.

> Z tym że mnie np. nie przekonuje to, czy wiedza z takich danych jest
> loepsza niż intuicja doświadczonego inżyniera oprogramowania.

Intuicja doświadczonego programity nie zostaje w firmie gdy on odchodzi. Wiedza z
zebranych danych i wynikające z niej decyzje jak najbardziej mogą zostać i to też
przyczynia się do zainteresowania metodami, które są przewidywalne.

> > Podoba mi się słowo "może". Ale zgadza się.
>
> Na ile rozumiem, to jest dokładnie tak samo, jak w "branżach
> krytycznych" - jeśli bug w oprogramowaniu kogoś zabije, to programista
> na etacie może straci pracę a może nie, ale procesu karnego ani
> cywilnego raczej nie musi się obawiać.

Przecież nie napisałem, że zawsze chodzi o programistów. Najczęściej to nawet nie oni
wybierają metody pracy (jest odwrotnie: zwykle programiści są wybierani pod kątem
metody, która ma być zastosowana).
W branżach krytycznych jest jeszcze temat norm, które ten temat porządkują.

> Ale mnie ogólnie chodzi o to, że nawet w przypadku redukcji ryzyka
> fakapu korzyść z tego będzie mniejsza niż całkowity koszt zastosowania
> metod formalnych.

Jeśli korzyść z redukcji ryzyka fakapu będzie mniejsza od czegoś, czego nawet nie
wyceniłeś, to przyznajesz, że koszty fakapu są relatywnie niewielkie albo jego
prawdopodobieństwo epsilonowe - ale przyznałeś też, że milionowe fakapy nie są niczym
niezwykłym. Wychodzi mi to, co napisałem wcześniej - że fakapy są relatywnie tanie.

> Pamiętam, że nie tak dawno temu była afera z hamulcami w samochodach.

Tak - wyleciało mi to z głowy, a to bardzo dobry przykład do tej dyskusji.

Przykład jest dobry, bo pokazuje pewne mechanizmy, które w pewnych branżach występują
a w innych nie występują.
Mówimy o skandalu z Toyotą - zginęli ludzie. W przeciwieństwie do Twojego przykładu z
Knight Capital, gdzie regulatorzy uznali, że nie ma po co interweniować, z Toyotą
uznali, że jak najbardziej należy interweniować. Wtedy pojawił się audytor (1), który
wskazał na rażące niezgodności z obowiązującymi normami (2), co zakończyło się
wyrokiem w sądzie (3), a przy okazji działaniami korygującymi (4).

Ważne słowa: audyt, normy, sąd, działania korygujące.

Czy te słowa występują w branży finansowej? Mówimy o warstwie technicznej.

Działania korygujące wyglądają tak:

http://www.automotive-eetimes.com/en/toyota-utilizes
-spark-pro-programming-language-in-ultra-low-defect-
software.html?cmp_id=7&news_id=222902902

Panowie zauważyli, że:

"[...] it enables lower development and maintenance efforts since the formal approach
[...]"

I ja właśnie dokładnie o tym - o rosnącym zainteresowaniu metodami formalnymi, które
coraz częściej są postrzegane jako tańsza alternatywa dla testów.
Przy okazji wspomniałem też o tym, że branża finansowa nie jest poziomem
referencyjnym w temacie dbania o jakość produktów, chociaż wcale nie chciałem, aby
stało się to głównym tematem tego wątku.

--
Maciej Sobczak * http://www.msobczak.com * http://www.inspirel.com