Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w wiadomości
news:slrno8h2n4.qu0.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
>> I ta właściwość akurat mnie nie zdziwiła - sklecone trzy tranzystory
>> (Elektronika dla wszystkich Wojciechowskiego, wzmacniacz "mini-Max";
>
> To najbardziej klasyczny z klasycznych przykładów publikowania czegoś,
> co nie działa, bo działać nie może. Do tego dorobiono całą ideoligię,

Jak u Wojciechowskiego...

> ileż to rozmaitych zastosowań praktycznych może mieć ta prosta
> konstrukcja. Prostota była zaiste wzruszająca -- trzy tranzystory
> w układzie Darlingtona, bez ani jednego elemnentu polaryzującego,
> opisane jako "wzmacniacz małej częstotliwości". Legenda miejska,

W klasie A, albo grzanie i granie, albo chłodny i wyrodny. Mnie się jaaaakoś
udało coś, że to od bieeedy coś brzęczało.

> za którą podążyło wielu hobbystów, którzy to lutowali i zachodzili
> w głowę, dlaczego nie działa to tak, jak opisano.
>
> Ja też tę drogę przeszedłem. Dowiedziawszy się, że tranzystor wzmacnia,
> skonstruowałem sobie wzmacniacz z jednego tranzystora. Któren jednak,
> drań przebrzydły, wzmacniać nie chciał, a jedynie chrypiał. Dopiero gdy

Ano, bo nawet wg teorii i tranzystora idealnego, trzeba by drugi tranzystor,
wzmacniający drugą połówkę sygnału. A tym bardziej praktyka... To opornik do
połowy i jedzie. Ja zresztą wg o dziwo działającego schematu z tejże,
zmontowałem pierwszy wzmacniaczyk na TG5 :) I dość szybko odkryłem zależność
między wartością opornikia polaryzującego, a opornością słuchawki/głośnika w
kolektorze. Lat miałem... hmm... może 10...?

> grzebałem przy konstrukcji spoconym paluchem, zaczął coś czysto odtwarzać.
> I w ten sposób odkryłem wstępną polaryzację tranzystora i jej rolę w życiu
> elektronika. Tyle że ja byłem wtedy w wieku, w którym nie każdy jeszcze
> umie dobrze czytać, a co dopiero książki pisać.

Ciesz się, że napięcie było tak niewielkie i tylko tranzystor spolaryzowało
:)

>
>> zawsze mnie zastanawiała niechęć p. Janusza do tranzystorów npn
>
> Po prostu ich wtedy nie było, tu nie ma nad czym się zastanawiać.

Mnie zewsząd takowe otaczały, więc jednak...
Ale nawet..., to na pewno znano już układy komplementarne, aby końcówki
porobić w klasie B/AB, żeby prąd spoczynkowy był mały, a zniekształcenia
skrośne jeszcze nie dokuczliwe. Czyżby tranzystory były tak drogie, że każdy
jeden miał takie znaczenie? Zamiast 4 tranzystorów w układzie dać jedynie
trzy, to miał być zysk połowy pensji?

--
Wyobraź pan sobie taką sytuację, pracujesz pan do 67 roku życia,
co miesiąc wpłacasz 1000 złotych na ZUS, później dostajesz
700 złotych miesięcznie emerytury. I kto jest złodziejem?
(C) Kabaret Neo-Nówka.