On 23 Wrz, 12:36, gildor <g...@N...gazeta.pl> wrote:
> > Zgoda. O ile ktos zada sobie trud wykonania badan mechanoskopowych.
> > Jednak zeznania swiadkow takze sa dowodami.
>
> a nie przyjęliśmy, że nie ma świadków? bo inaczej jak przyjmiemy, że są,
> to sprawa jest oczywista przecież. świadek mówi prawdę, a to oznacza
> nasze pierwotne założenia, czyli jak sytuacja wyglądała _naprawdę_. a
> wtedy nasze dywagacje mijają się z celem, bo sytuację rozważyliśmy już
> na początku.
>
> > Jak by nie bylo nie zycze ani Tobie ani sobie sprawdzenia tego w
> > realu.
>
> rozważamy teoretycznie
>
Teoria teoria a w zyciu w takich sytuacjach zwykle pojawia sie 2
swiadkow z jednej i 2 z drugiej, ktorzy wszystko widzieli.

Jesli zalozymy, ze swiadkowie sie nie pojawia, wowczas rzeczywiscie
analiza sladow na drodze (o ile przetrwaja do przyjazdu Policji) oraz
sladow uszkodzen moze dac jako taki obraz sytuacji, jednak nie zawsze.

Bedac nastolatkiem mialem sytuacje, gdy zostalem uznany za winnego
kolizji nie bedac sprawca. Facet wjechal we mnie cofajac.

Powodem takiej a nie innej decyzji owczesnego kolegium ds wykroczen
bylo to ze:
1. gosciu byl bieglym i w pracownicy kolegium mowili mu na korytarzu
dzien dobry
2. wiekszosc sladow nie przetrwala (moje auto mialo tylko ryse na
lakierze, ktora nieswiadomy mechanik wyczyscil, on zas wgiety tylni
zderzak)
3. nie oplacalo sie finansowo na wlasna reke przeprowadzac badan
mechanoskopowych, ktore wyjasnilyby, w ktora strone poruszalo sie dane
auto, co prawdopodobnie rozwialoby wszelkie watpliwosci odnosnie winy.

Pozostaly wiec jego zeznania przeciwko moim. Skutek byl oczywisty.

amos