> > Więc postawmy w końcu tezę, że to nie jest sztuka. Żyjemy w świecie, który
> > udaje. Mamy udawane emocje, udawaną wiedzę.. i udawaną sztukę. Emocje są
> > prawdziwe gdy następuje interakcja między ludźmi i gdy dotyka ona istoty,
>
> Problem w tym, że wiele osób sili się na oryginalność, bo trzeba
> inaczej. I na siłę coś robi, przykleja sobie sztucznego penisa, filmuje
> w łaźni i z tego jest wielka sztuka. W zasadzie mieliśmy już kierunki od
> hiperrealizmu do pełnej abstrakcji i ciężko wyjść poza te ramy. Więc
> szuka się pomiędzy tymi skrajnościami, z tym, że coraz głupiej. Number
> One na mojej liście był film, który widziałem w CSW, jakieś babki w
> obcisłych kostiumach chodziły dookoła jakiegoś boiska i strzelały z
> pejczy, w przebitkach byli pokazani policjanci chodzący wokół tego
> boiska z psami. Te video performance trwało coś ok. 15 minut. Sensu
> nijakiego w tym nie było, ale "sztuka" została zaprezentowana.

Stan który opisujemy jest widoczny. Świat tzw. sztuki myśli już wolniej niż
ogół ludzi. Każdy może rozbroić tzw. artystę w dwie minuty doprowadzając go do
zgrzytania zębami. I to używając prostych słów. Idąc tym samym tropem jesteśmy
w stanie porozumiewać się z artystą w taki sposób, aby on myślał jaką to
wspaniałą nić porozumienia mamy i jakimi miłymi i ciekawym ludźmi jesteśmy.
Tzw. artysta stawia się na piedestale a pragnie naszego ciepła bo w
rzeczywistości jest bezbronnym dzieckiem.

Marek


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl