Użytkownik Jarek P. napisał:
> Adam <a...@p...onet.pl> wrote:
>
>> Sytuacja autentyczna, z poligonu wojskowego z lat 70/80, kolega mi
>> opowiadał:
>> Żołnierze upiekli owcę z odległości kilkudziesięciu metrów.
>
> Przeczytałem tego posta koledze, który pracował kilka lat w... no
> powiedzmy, że u znanego krajowego producenta systemów radarowych ;)
>
> Kumpel twierdzi, że w tą historię absolutnie nie wierzy (twierdzi, że
> moc wypromieniowywana przez antenę radaru nie miała wystarczającej
> wartości) i wg niego jest to typowa urban legend powtarzana jak inne
> urbanlegendy na zasadzie "kolega mówił, że jego kolega to widział
> osobiście".

Dokładnie. Naczytał się jeden z drugim że duży radar dalekiego zasięgu
(a zwłaszcza militarny - przeznaczony do wykrywania celów które
niekoniecznie chcą być wykryte) potrafi mieć nadajnik o mocy
pojedynczych megawatw i wyobraził sobie jakie to straszne skutki
termiczne powoduje. A prawda jest taka że przy mocy w impulsie równej
megawatowi moc średnia takiego radaru nie przekracza pojedynczych
kilowatów rozłożonych na sporą powierzchnię anteny - w efekcie wiązka
wychodząca z anteny może być szkodliwa dla układu rozrodczego
(ograniczony efekt cieplny), dla oczu (też nie lubią podgrzewania i
łatwo o zaćmę), dla układu nerwowego w końcu - raz poprzez działanie
termiczne (mózg niespecjalnie lubi dodatkowe podgrzewanie od wewnątrz)
jak i poprzez chwilowe przepływy znaczących ładunków - mniej odpornym
ponoć potrafi taki radar serce zatrzymać. Ale do pieczenia owcy to
jeszcze rzędy wielkości brakuje w gęstości mocy.

--
Darek