Użytkownik "sundayman" <s...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:ocrie8$jef$1@node2.news.atman.pl...
> naprawdę chorych. Tak długo jak długo masz krytycyzm, czyli wiesz co się z
> tobą dzieję - choćbyś widział różowe smoki - to nie jest jeszcze źle. Idź
> do domu przyjacielu i nie męcz ludzi..."

Dopóki ząb nie boli za bardzo, to niech boli...
Mam znajomą z morbus bleuleri. Leków OIDP nie bierze. Dziwactwa ma, ale
ogarnialne, przynajmniej dla mnie. Ale co będzie, jeśli pewnego dnia
nieleczone, nagle coś się załamie i znajoma wsadzi komuś kosę pod żebro, bo
to (tu słowo nie nadające sie), która się (tu inne słowo) z (tu dowolna
osoba, także wymyślona). Bo mnie się zdaje, że chorobę leczy się nie, jak
już się rozwinie i pozostanie tylko opieka paliatywna w psychuszce, lecz
ZANIM się rozwinie. Nie dalej, jak w środę, byłem na pogrzebie znajomej,
zjadł ją rak trzustki. Z taką rzeczą, nawet chyba ponad miesiąc musiała
czekać na jakiś zabieg... było za późno. Umarła w cierpieniu. Nie pomnę
teraz szczegółów, nie chcę rozpamiętywać jej choroby i śmierci, lecz
najwyżej wspominać ją, jaka była za życia. W każdym razie, aby się leczyć,
należy mieć końskie zdrowie. Mnie też było dane obić się o rzecz z tej paki,
o którą ty się "obiłeś". Wiem, jak niektórzy medycy do tego podchodzą,
najlepiej polegać na sob ie.

>
> I to jest prawda. Niestety, czasem widuję osobników, którzy wyraźnie tego
> krytycyzmu (już ?) nie mają. I wtedy jest kłopot.

A to swoją drogą.

> Trochę zabawny jest ten nasz kolega, ale z drugiej strony - ludzka
> tragedia jednak. I nic nie da się z tym zrobić chyba.

Da się. Tylko trzeba to leczyć, a nie udawać, że nic się nie dzieje.

>
> Z drugiej strony granica pomiędzy dziwną nieraz rzeczywistością a chorobą
> bywa trudna do określenia. Wystarczy posłuchać co poniektórych
> specjalistów i ofiar od rozmaitych "broni elektromagnetycznych".

Ja dość szybko złapałem, co z tym raportem nie tak - stał się zbyt
szczegółowy, zbyt dokładny...

>
> Czasem to ewidentne przypadki psychiatryczne ("...idąc ulicą widziałem, że
> robotnicy naprawiający drogę przekazywali sobie tajemne znaki na mój
> temat..." - to cytat z jednego ze spotkań "ofiar broni EM" ) - a czasem
> nie wiadomo, czy coś nie jest na rzeczy.

I tak znów można się do M.I. licytować, czy to już, czy jeszcze nie... A to
nie jest czarno-białe.

>
> Kierunkowym ultradźwiękowym emiterem można przy odrobinie złej woli
> doprowadzić kogoś do psychozy zapewne. O innych technologiach -
> niekoniecznie jawnych - nawet nie wspominając.
>
> Tak czy owak - w dzisiejszych czasach problemy psychiczne stają się chyba
> powoli normą...

Czekaj do lekarza miesiąc... (zależy kiedy i gdzie), zapomnisz, co ci było i
niezwłocznie samo się przypomni zaraz po wyjściu od lekarza. Może więc
niektórzy nie mają siły się leczyć, wolą cierpieć w samotności, ale nie
przechodzić przez ścieżkę zapisów, czekania, stosunku lekarz-pacjent,
itd...? Może mniej wtedy cierpią, niż przeciskając się przez te wszystkie
korowody?

--
I śmiech niekiedy może być nauką,
Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa(...)
Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych,
Śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych.
(C) bp. Ignacy Krasicki "Monachomachia V"