> Zgroza, on ma spore kłopoty, w dodatku nie zdaje sobie z tego sprawy.

Dawno dawno temu rozmawiałem z pewnym ordynatorem psychiatrii (nerwica
psychosomatyczna niestety... ).

Po wysłuchaniu moich śmiesznych "problemów" facet popatrzył na mnie z
politowaniem i powiedział ; "chłopcze, nie zawracaj mi dupy. Ja tu mam
naprawdę chorych. Tak długo jak długo masz krytycyzm, czyli wiesz co się
z tobą dzieję - choćbyś widział różowe smoki - to nie jest jeszcze źle.
Idź do domu przyjacielu i nie męcz ludzi..."

I to jest prawda. Niestety, czasem widuję osobników, którzy wyraźnie
tego krytycyzmu (już ?) nie mają. I wtedy jest kłopot.
Trochę zabawny jest ten nasz kolega, ale z drugiej strony - ludzka
tragedia jednak. I nic nie da się z tym zrobić chyba.

Z drugiej strony granica pomiędzy dziwną nieraz rzeczywistością a
chorobą bywa trudna do określenia. Wystarczy posłuchać co poniektórych
specjalistów i ofiar od rozmaitych "broni elektromagnetycznych".

Czasem to ewidentne przypadki psychiatryczne ("...idąc ulicą widziałem,
że robotnicy naprawiający drogę przekazywali sobie tajemne znaki na mój
temat..." - to cytat z jednego ze spotkań "ofiar broni EM" ) - a czasem
nie wiadomo, czy coś nie jest na rzeczy.

Kierunkowym ultradźwiękowym emiterem można przy odrobinie złej woli
doprowadzić kogoś do psychozy zapewne. O innych technologiach -
niekoniecznie jawnych - nawet nie wspominając.

Tak czy owak - w dzisiejszych czasach problemy psychiczne stają się
chyba powoli normą...