W dniu środa, 11 września 2019 02:01:25 UTC+2 użytkownik fir napisał:

> > Ale tak poza tym to moje odczuie jest raczej takie, że przekuwanie jakichś idei w
działający kod jest jedną z bardziej satysfakcjonujących rzeczy jakich zdarzyło mi
się doświadczyć
>
> ja mam doswiadczenia dwojakie, niektore rzeczy kodowalo sie jako tako fajnie ale
pod tym tekstem wyzej bapewnoi bym si enie podpisal
>
> inne zakrawaja na nude i meke... moe samo uczenie sie czegos nie jest az taka meka
(choc to chyab zalezy od jakosci tego czegos i android jakos tu nie bryluje ) ale
nuzace jest to ze troche tego jest
>
> moze niskopoziomowe systemy byly jednak lepsze wlasnie dlatego ze ten zestaw do
nauczenia sie byl mniejszy i dobrze okreslony...
>
> mozliwe ze przez to jest to nudniejsze 1) jakosc (gorsza) 2) ilosc (do nauczenia
sie - wieksza)

Też mi się wydaje, że można na te kwestie różnie patrzeć.
Z jednej strony mój ideał jest taki, że program wysokopoziomowy
to właśnie taki, w którym wyrażasz to, co chcesz wyrazić tak,
jak chcesz to wyrazić. Więc to nie za bardzo jest "uczenie się bibliotek",
ale właśnie kombinowanie, jak to powinno być wyrażone, i później
(jakieś) odwzorowywanie tych wyrażeń na działanie komputera.

Ale z drugiej strony rzeczywiście tak jest, że jak chcesz coś zrobić
w nowym środowisku, to trzeba się przedzierać przez "warstwy gówna"
stworzone przez pokolenia niezbyt zdolnych programistów (w poprzedniej
pracy dokonywaliśmy ewaluacji Android NDK, i rozpakowanie tego wymagało
100GB, a zbudowanie - 250GB miejsca na dysku. Naprawdę trudno mi to
zrozumieć.)

I o ile samo przedzieranie się jest męczące i poniekąd jałowe, o tyle
rozszerzanie swoich wewnętrznych środków wyrazu jest według mnie formą
samodoskonalenia się.