W dniu środa, 11 września 2019 11:26:08 UTC+2 użytkownik g...@g...com napisał:
> W dniu środa, 11 września 2019 02:01:25 UTC+2 użytkownik fir napisał:
>
> > > Ale tak poza tym to moje odczuie jest raczej takie, że przekuwanie jakichś idei
w działający kod jest jedną z bardziej satysfakcjonujących rzeczy jakich zdarzyło mi
się doświadczyć
> >
> > ja mam doswiadczenia dwojakie, niektore rzeczy kodowalo sie jako tako fajnie ale
pod tym tekstem wyzej bapewnoi bym si enie podpisal
> >
> > inne zakrawaja na nude i meke... moe samo uczenie sie czegos nie jest az taka
meka (choc to chyab zalezy od jakosci tego czegos i android jakos tu nie bryluje )
ale nuzace jest to ze troche tego jest
> >
> > moze niskopoziomowe systemy byly jednak lepsze wlasnie dlatego ze ten zestaw do
nauczenia sie byl mniejszy i dobrze okreslony...
> >
> > mozliwe ze przez to jest to nudniejsze 1) jakosc (gorsza) 2) ilosc (do nauczenia
sie - wieksza)
>
> Też mi się wydaje, że można na te kwestie różnie patrzeć.
> Z jednej strony mój ideał jest taki, że program wysokopoziomowy
> to właśnie taki, w którym wyrażasz to, co chcesz wyrazić tak,
> jak chcesz to wyrazić. Więc to nie za bardzo jest "uczenie się bibliotek",
> ale właśnie kombinowanie, jak to powinno być wyrażone, i później
> (jakieś) odwzorowywanie tych wyrażeń na działanie komputera.
>
> Ale z drugiej strony rzeczywiście tak jest, że jak chcesz coś zrobić
> w nowym środowisku, to trzeba się przedzierać przez "warstwy gówna"
> stworzone przez pokolenia niezbyt zdolnych programistów (w poprzedniej
> pracy dokonywaliśmy ewaluacji Android NDK, i rozpakowanie tego wymagało
> 100GB, a zbudowanie - 250GB miejsca na dysku. Naprawdę trudno mi to
> zrozumieć.)
>
> I o ile samo przedzieranie się jest męczące i poniekąd jałowe, o tyle
> rozszerzanie swoich wewnętrznych środków wyrazu jest według mnie formą
> samodoskonalenia się.

wyzej byly wspomniane 3 pomocne punkty (pomocen w tym zeby sie chcialo kodowac):
zludzenia, noobizm, kijomarchewka

to wysokopoziomowe zniechecenie mozna dorzucic jako czwarty (a pewnie sa i inne) - ja
to widze tak ze by mis ei chcialo kodowac program program ten powinien byc malym
dzielem sztuki - o ile na naprawde stare kompy ewidetnie tak mozna bylo pisac, na
winapi/c tez jeszcze tropche mozna (ale sie trzeba gorzej narobic a i poczucie tego
dzial sztuki moze miejscami wydawac sie niepelne - choc ja szczerze mowiac czuje ze
moje programy w c/winapi sa jednak dosyc ok)
tp na bardziej wysokonowoczesne szit-technologie typu andrioid (a pewnie inne jak
unreal engine czy cos sa jeszcze gorsze) coraz ciezej o to wrazenie

z tym c/winapi jest jeszcze taka kwestia ze dzis coraz mniej ludzi docenia takie
rzeczy by program byl maly zoptymalizowany i technicznie super napisany, jak coraz
mniej ludzi to docenia to i samemu jakos mniej sie to docenia


ten niskopoziomowy czynnik tutaj wymineiony (ten 4ty punkt) wydaje mi sie dosyc
istotny, chyab bardziej niz tamte 3 punkty przynajmniej w pewnej perspektywie

ale i tak nie wiem czy to jest najwazniejsze (w tym podstawowym problemie: "co zrobic
zeby mi sie naprawde chcialo robic"

jesli do tego kompletu punktow dorzucic nawet piety punkt cos w stylu 5)
mlodosc/nacpanie (jakas amfetamina)/czy wypoczecie to i tak nie jestem pewien czy
zestaw tych punktow oddaje sprawe ui czy nie chodzi o jeszcze cos

- bo jak na dany moment te wszystkie punkty jesli o mnie chodzi moga troche dzialac,
ale dzialaja i tak krotko, (a pozniej znowu mi si enie chce), a mi by zalezalo by
znalezc jakis sposob by naprawde wziac sie za robote na jakis rok czy dwa ;< (dlatego
poszukuje jakiegos psychologicznego rozwiazania tych kwesti)