On Tuesday, September 10, 2019 at 9:14:07 PM UTC+2, fir wrote:
> Ostatnio od wielu tygodni znowu nie programuje (zajmowalem sie ostatnio
> raczej psychologia i ew esportem) mysle jednak by troche wrocic do
> programowania,

Hmmmm, wracaj na grupę. Zapodaj ambitne tematy.



> jakbym mial wrocic to najrozsadniej by bylo dobrze nauczyc sie androida,
> nieststy po przeczytaniu w tydzien (z pewnym zrozumieniem) jednego tutoriala i
> po skompilowaniu kilku projektow ogarnela mnie dosyc potezna nuda

Ciekawe jaka jest przenośność javy alob c++ i qt na androida.



> (do kodowanie w c/winapi nie mam az takiego poczucia nudy, tam proste rzeczy
> moge kodowac od reki, trudniejsze technicznie z bólem ale i z pewnym
> zainteresowaniem, natomiast na trdniejszych koncepcyjnie wysiadam ale jednak w
> trakcie)

Mnie rozpierdala najczęściej moje doświadczenie programistyczne. Tak, nie
pomyliłem się. Słyszałem, że jakiś facio samotnie przepłynął na pontonie
ocean. Co ciekawsze, facio nie był żadnym żeglarzem/marynarzem - nie
miał doświadczenia. Po tym jak przepłynął, powiedział, że dał radę, bo
nie zdawał sobie sprawy jak ekstremalnie trudnego zadania się podjął.
Gdyby wiedział że będzie tak trudno, w ogóle by nie spróbował, a jakby
spróbował, to by zawrócił, albo by się zdołował że nie da rady i naprawdę
by nie dał rady - negatywne myśli niestety mają swoją moc. Gdy nie zdawałem
sobie sprawy że niektóre programy będą wymagały tak dużego wysiłku, to, co
prawda złudna, świadomość że zaraz będzie nagroda (w postaci działającego
chociaż fragmentu aplikacji), mocno pchały mnie do przodu, zachęcały do
większego skupienia, do zastosowania rozwiązań 'na krawędzi', do wypicia
kolejnej kawy i zarzynania się po 16 godzin na dobę przy kompie. Gdy się w
końcu coś większego udawało zrobić, to potem czułem się trochę jak ten facet
który przepłynął ocean - szczęśliwy, ale bardziej doświadczony.


> stad powstaje pytanie, czy przypadkiem nie jest tak ze programowanie
> wysokopoziomowe (choc nie wiem czy jest to odpowiednie slowo bo moze chodzi
> bardziej o slowo 'wspolczesne' (?) a moze poprostu bardziej o 'oop' ?) nie jest
> INHERENTNIE nudne, nie jest nudziarstwem?

Osobiście lubię programowanie w językach wysokopoziomowych. Im język jest wyższego
poziomu, tym programista jest bliżej paradygmatu deklaratywnego. Jeśli będzie
kiedyś sztuczna inteligencja, to może w ogóle napiszemy sobie że chcemy nasz
system księgowy zintegrować z kadrami, kompilator sam zada pytania programiście
na temat jego obecnego systemu księgowego i kadr, a potem wygeneruje kod
źródłowy? W wysokopoziomowych mniejszym nakładem pracy cieszymy się z efektu.
Niestety, uruchamianie programu w językach wysokopoziomowych nie jest takie
wesołe jak jego tworzenie. Czasami ściągam na androida byle gierkę w której
przesuwają się płaskie obrazki jpg/png i się wkurzam że wolno działa, a jakaś
gierka z grafiką 'tak jakby 3d' i efektami graficznymi działa szybko. Kiedyś miałem
komputer z procesorem Pentium I 166Mhz, 16Mb pamięci ram, a działało na nim
środowisko programowania typu RAD i niektóre gry 3D... Mimo wszystko technologia
powinna być dostosowana do sytuacji. Jeśli programujemy tylko na windows, to
C# wydaje się dobrym kompromisem pomiędzy wydajnością a szybkością programowania.
Jeśli chcemy mieć aplikację bardzo przenośną, to najlepsza wydaje się Java.
Teoretycznie Java jest językiem kompilowanym i powinna być, nawet jest, bardzo
wydajna, ale w praktyce dużo programów napisanych w Javie nawet na komputerze z
8Gb RAM doprowadzają komputer do swapowania i działa nie tylko jeden program
wolno, ale cały system. W C++ zbyt szybko się nie programuje, chociaż takie
biblioteki jak QT znacznie przyspieszają proces tworzenia części aplikacji.
Ponadto, jakby w Javie napisać porządnie aby programy nie zabijały systemu
plikiem wymiany, to względem porządnego programowania w Javie, programowanie w
C++ mogłoby być całkiem porównywalne. Do tego aplikacja napisana w C++ i QT (podobno)
kompiluje się na wiele systemów. Dodatkową zaletą aplikacji napisanych w
C++ jest fakt, że nie można odzyskać kodu źródłowego z kodu binarnego, ani
klientowi nie trzeba udostępniać kodu źródłowego. Są jeszcze języki w pełni
interpretowane, świetnie pełnią rolę spoiwa. Od zawsze interpretowane języki
powłoki pełniły rolę scalania innych aplikacji, potem to nie wystarczało,
powstały PHP, Pythony i reszta. Języki-kleje, poza scalaniem zyskiwały specjalizacje,
PHP do weba, Pytnon do science i AI. Zwykle pisanie całej
aplikacji w jednym języku jest chybionym pomysłem, ale dla zatwardziałych
powstały 'środowiska generujące kod' i aplikację webową można w zbudować w
Javie, a efektywnie zbudować GUI można w C++ - więc, wspierając się odpowiednimi
narzędziami, czasami można nie wychodzić poza swój ulubiony język programowania.


> nie umiem tego ocenic bo nie wiem co jest specyficzne dla mnie, problem zlewa sie
tez
> z ogolnym zmieniejszeniem zainteresowania sie programowaniem...ciezko o tyle mi
powiedziec czy ogolnie moje wrazenie czy tez teza jest ogolnei poprawne czy tez
raczej ogolnie bledne?
>
> (pytanie tez ma analogiczne dopelnienie w pytaniu czy programowanie
niskopoziomowe/oldschoolowe nie jest ingherentnie bardziej ciekawe, czego tez nie
umiem ocenic... ogolnie wydaje mi sie ze tak ale nie ejstem w stanie powiedziec "na
ile" i co z tym faktem poczac)

Może za jakiś czas jedynym zawodem na świecie będzie programowanie, ale nie
wiem czy wysoko, czy nisko poziomowe.


> w ogole to mozna by zrzucic na starosc (czasem wogole gubie sie w odpowiedzi na
pytanie ile ja wlasciwie mam lat bo jakos zapominam ale wychodzi na to ze mam okolo
40 i jest to pewnie prawda ale jakby nie do konca bo pewne rzeczy w zyciou nadal mnie
troche interesuja... nawet jakby jest pewnee odczucie ze interesuja mnie parwie tak
jakbym mial 19 lat (moze zludne) np podlewanie roslin doniczkowych ;c (mrugam ale
jakis sie tymi rozliwnami nieco zainteresowalem) albo esport wlasnie (i kibicowanie
G2 w lolu) wiecz czemu programowanie mi tak zbrzydlo...?

Nie wiem czemu Tobie zbrzydło, mi przeszkadza to że zbyt doświadczony się
zrobiłem, jak temu co by oceanu nie przepłynął.


> nie do konca moze zbrzydlo ale czesto nei chce zlapac, a jak juz zlapie to nie
trzyma tak dlugo (mimoz e samo kodowanie jak juz sie zmusze idzie mi nieporownanie
lepiej niz kiedys)


I to u mnie akurat też jest problemem, niechętnie używam rozwiązań na
krawędzi, dłużej czekam na efekty, wiem jak wiele może się nie udać i
że znowu kupa ciężkiej roboty do końca, a marchewki może nie będzie, albo
będzie, ale nie taka soczysta jak się wydawało....