Pan Paweł Pawłowicz napisał:

>>>> Prawdę mówiąc, nie wgłębiałem się w temat. Czytałem jednak doniesienia
>>>> o bakteriach rosnących na pożywce zawierającej 25% ciężkiej wody, przy
>>>> wyższych stężeniach D2O zaczynały się kłopoty. Może więc pomysł z
>>>> wypiciem szklanki nierozcieńczonej ciężkiej wody nie jest najlepszy?
>>>> Być może jest to właśnie kwestia stężenia?
>>>
>>> Podejrzewam, że bardziej chodzi o stężenie H20 w D2O niż odwrotnie.
>>> Czyli żeby było dostatecznie dużo wody w czymś, co ją niemal doskonale
>>> udaje i z braku innych możliwości żywy organizm może dać się na podpuchę
>>> ze strony tego czegoś nabrać. To trochę co innego niż "stężenie trucizny"
>>> (czyli D2O w H2O). Taka subtelna różnica.
>>
>> Poza tym, trzeba zauważyć, że izotopy mają te same właściwości chemiczne.
>
> Prawie. A prawie robi wielką różnicę. Znane są przypadki preferowania
> konkretnych izotopów przez organizmy żywe, można w ten sposób określić,
> z jakich alternatywnych szlaków metabolicznych organizm korzysta. Jest
> na przykład sporo doniesień o fotosyntezie u kukurydzy.

Zdaje się jęczmień też ma inklinacje ku ciężkiej wodzie. Woda wydłubana
z jęczmienia ma większą zawartoś deuteru od wody, którą miał on okazję
pobierać.

--
Jarek