> > To jeszcze ja się dorzucę:)
> > Zdjęcie jest słabe.. a mówiąc wprost, nudne jak flaki z olejem.
Odczytujesz do
> > pewnego stopnie temat ale nic poza tym.. nie jesteś opatrzony. Złapałeś
się na
> > dynamikę zatrzymanej sytuacji i kontekst. Jednak tutaj przede wszystkim
widać
> > fotografa, który potraktował temat niezależnie od siebie. Dla niego ci
ludzie
> > mogliby równie dobrze być tirem na autostradzie. On ich nie widzi, nie ma
> > zamiaru widzieć i nie wie nawet, że można ich zobaczyć.
> > Klasyczny "rzemieślnik" dla którego ważne są tylko jego własne
umiejętności,
> > które tak nawiasem mówiąc są żadne.
>
> Marek, nie wiem, czy jestem opatrzony, ale zasiadalem jako juror w waznych
> konkursach, i zarabialem na chleb uczeniem fotografii reportazowej, sporo
lat i
> nie tylko w Polsce.

Zarabianie na chleb zasiadaniem tu czy tam to jedno, a pisanie rzeczywistej
opini to drugie. Chcesz rozmawiać odnieś się do moich słów. Nie ma dla mnie
znaczenia czy jesteś profesorem czy amatorem.
Nawet gdybym nie wiedział tego o czym wcześniej pisałem, a czego inni może nie
wiedzą, to widzę przecież, że akcja ze zdjęcia jest sztucznie zaaranżowana
(patrz gdzie się to odbywa). Dopiero teraz można dyskutować odczucia.

Jeśli mówisz, że widzisz tu serce i uczucie, a ja mówię, że coś tu nie gra, to
znaczy, że coś jest na rzeczy. Moja opinia następuje po Twojej opini, więc już
nie cofaj się wstecz. W swojej odpowiedzi na Twój tekst pisałem o ślepocie
fotografa, co mogłbym rozwinąć. Nie rozwijam ponieważ treść Twojej odpowiedzi
jest tym do czego się odnosiłem.


> Zadaj sobie pytanie: dlaczego zdjecia reporterskie Henri Cartier-Bressona
> przeszly do historii?

Ponieważ on wiedział co będzie a cała reszta wiedziała co było.


> Wiem, moze powiesz: decydujacy moment.
> Bresson byl cholernym nerwicowcem, kazdy miesien robil to, co chcial:),
mrugal
> za mocno, lewe ramie w gore, prawie do tylu... mimowolne ruchy:).
> Ale uzyskiwal zdjecia o (tzw.) jednosci tresci i formy.
> Bo wowczas - o tym byl, i slusznie, przedswiadczony, nastepowala w nim samym
> integracja. Studiowal nawet te sprawy, zajmujac sie buddyzmem zen i
cwiczenbiami
> medytacyjnymi zazen. I - co wazne - wkladal w swa prace nie tylko umysl
> dyskursywny, ale i serce, co wielokrotnie zaznaczal publicznie.

W porządku.


> Ja w tym zdjeciu widze serce. Uczucie. I wcale sie nie dziwie, ze wybrano je
na
> zdjecie dnia (kilka dni temu) na Plfoto.com.

Ja też się nie dziwię. W ogóle się nie dziwię, że poziom jest tak niski, i że
ludzie patrzą na fotografię w tak powierzchowny sposób.
Widzisz na zdjęciu biegnącego chłopaka i rozradowaną staruszkę na wózku... to
właśnie widzisz, prawda?

marek


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl