Bassteq rzecze:

> A terraz chwal sie jaki masz pomysł na zczyt z matrycy :D
> Może to jakiś inżynier z Nikona (czy innego tam) czyta

Jeżeli sama matryca rejestruje to samo niezależnie od ISO, to tak naprawdę
tracimy jakieś 3-4EV użytecznej dynamiki. Już mówię czemu. Przyjmuję
założenie, że wzmocnienie jest po naświetleniu.

Te lepsze matryce na ISO100 nie szumią w ogóle, to znaczy rozjaśniając
cienie nie pojawia się żaden szum, po prostu jest tam czerń która robi się
szara a potem biała. W żadnym wypadku nie przypomina to tego, co widać po
przestawieniu ISO na 1600. Zakładając to co wcześniej, oznacza to tyle, że
matryca zarejestrowała tam detale (i szum), które jednak nie załapały się na
ISO100 z powodu tak niskiej wartości, że nie przebiły się przez błąd
kwantyzacji przetwornika AC. Innymi słowy, nie starczyło sygnału do
przebicia się z 0 -> 1. Ale już na ISO1600 pojawią się dodatkowe detale i
pojawi się szum (bo sygnał będzie wzmocniony 16 razy zanim dotrze do
przetwornika). Czyli - ISO1600 to tak naprawdę odczyt tych brakujących
kawałków cieni, które matryca zarejestrowała, ale przetwornik zamienił w
czerń na ISO100.

Tak więc używając przetwornika z rozdzielczością większą o 4 bity, lub po
prostu dokonując kilku odczytów z matrycy (np. ISO100, ISO400 i ISO1600)
można by skonstruować plik o pełnej dynamice, w którym ISO100 także będzie
zawierać zaszumione detale, widoczne normalnie dopiero na ISO1600. Co
więcej, w takim przypadku traci w ogóle sens ustawianie ISO w aparacie - RAW
zawiera pełnię informacji o matrycy i wszystko można zrobić w
postprocessingu.

Prosty przykład - mamy standardowego CMOS-a lub CCD (co pewnie ma tu
znaczenie), robimy zdjęcie pod słońce, naświetlając tak, żeby nie było
przepalenia nieba. Prawdopodobnie obiekty w cieniu nam się wyczernią.
Dodatkowo zakładamy taki przypadek, że nie da się ich wyciągnąć w obróbce -
zdjęcia z wnętrza zacienionego pokoju z oknem na niebo zwykle tak wychodzą,
niezależnie jak dobra to jest matryca. Potem robimy drugie zdjęcie - nie
zmieniamy parametrów migawki i przysłony, ale przechodzimy z ISO100 na 1600.
Teraz wszystko będzie dla człowieka cztery razy jaśniejsze i pojawią nam się
detale w cieniach (a niebo się oczywiście przepali) - de facto teraz
zrobilismy naświetlenie "na cienie".
Ale jeśli to wzmocnienie odbyło się po naświetleniu matrycy, to tak naprawdę
wystarczyłaby pojedyncza ekspozycja, żeby wydobyć wszystkie te dane.
Oczywiście detale które pojawiłyby się w cieniach nie byłyby tak czyste, jak
powstałe przy zwiększeniu ekspozycji o te 4EV za pomocą czasu lub przysłony,
ale i tak by tam były i dały w efekcie dynamikę dużo wiekszą niż obecne
matryce.
--
Omniscient, omnipotent, omnipresent, without judgment

Mateusz Ludwin mateuszl [at] gmail [dot] com